Najnowsza książka Michała Pawła Markowskiego - eseisty, tłumacza i wykładowcy - trafiła do księgarń. W "Powszechnej rozwiązłości" Markowski analizuje twórczość Bruno Schulza przez pryzmat dyskursu filozofii egzystencjalnej.
"Powszechna rozwiązłość" to pierwsza całościowa filozoficzna interpretacja dzieła Bruno Schulza. Michał Paweł Markowski odczytuje twórczość autora "Sklepów cynamonowych" przez pryzmat dyskursu filozoficznego i prac m.in. Fryderyka Nietzschego, Martina Heideggera i Emila M. Ciorana.
Markowski umieszcza twórczość prozaika z Drohobycza w perspektywie filozofii egzystencjalnej. Przedstawia wykładnię schulzowskiego rozumienia materii, mitu, parodii, ironii, masochizmu i humanizmu. Określenie "powszechna rozwiązłość" odsyła do zmiennej natury rzeczywistości, jej onirycznej natury, nie dającej się utrwalić w jednej formie. Filozoficzny aspekt twórczości autora "Sanatorium pod klepsydrą" podkreśla niezgodę na świat, w którym wyczerpały się możliwości i który jest raz na zawsze określony.
Michał Paweł Markowski (ur. 1962) to eseista, tłumacz i felietonista, autor książek o tematyce filozoficznej i literaturoznawczej, m.in. "Czarny nurt. Gombrowicz, świat, literatura", poświęconej twórczości Witolda Gombrowicza, "Efekt inskrypcji. Jacques Derrida i literatura", "Występek", "Życie na miarę literatury" a także podręcznika "Teorie literatury XX wieku" (wraz z Anną Burzyńską). Ostatnia praca Markowskiego to tom esejów "Słońce, możliwość, radość", wydana w 2010 roku. Tłumaczył m.in. teksty Rolanda Barthes'a, Gillesa Deleuze'a i Marcela Prousta. Jest wykładowcą na University of Illinois w Chicago, gdzie prowadzi Katedrę Języka Polskiego i Literatury, i dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada w Krakowie. Laureat m.in. Nagrody Kościelskich i Aleksandra Bruecknera (obie w 2000 roku).
Książka "Powszechna rozwiązłość. Schulz, egzystencja, literatura" ukazała się w serii "Hermeneia" nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. (PAP)
pj/ hes/
