*Ponad 200 młodych narciarzy wzięło udział w Memoriale im. Kornela Makuszyńskiego, czyli popularnych zawodach Koziołka Matołka, które odbyły się po raz 64. w niedzielę pod Wielką Krokwią w Zakopanem. Memoriał był częścią obchodów Światowego Dnia Śniegu. *
Dzieci w wieku od 4 do 11 lat rywalizowały w konkurencjach klasycznych: biegach narciarskich i skokach oraz zawodach łyżwiarskich.
Pierwsze zawody Koziołka Matołka, odbyły się 1946 r. Na przestrzeni lat jednak dwa razy zawodów nie zorganizowano. Historia organizacji zawodów narciarskich dla dzieci w Zakopanem sięga jednak lat 30-tych i związana jest z postacią Kornela Makuszyńskiego - przypomniał organizator zawodów Krzysztof Całka, członek zarządu Akademickiego Związku Sportowego w Zakopanem.
"Wówczas poeta wędrował od stoku do stoku rozdając dzieciom słodycze, namawiając ich do narciarskiej rywalizacji. Tak zrodziły się zawody o puchar Kornela Makuszyńskiego, w których uczestniczyli późniejsi mistrzowie, tacy jak Bronisław Czech czy Stanisław Marusarz" - powiedział PAP Całka. Pamięć o Makuszyńskim, jego zamiłowaniu do zabawy w zimowy sport od samego początku kultywuje AZS w Zakopanem, organizując memoriał imienia poety.
Każdym zawodom towarzyszy maskotka Koziołka Matołka oraz portret Kornela Makuszyńskiego. 10 marca odbędzie się druga część memoriałowych zmagań, czyli zawody w zjazdach narciarskich.
Patron zawodów, Kornel Makuszyński był silnie związany z Zakopanem. Autor przygód Koziołka Matołka, małpki Fiki-Miki urodził się w 1884 r. w Stryju. Kształcił się we Lwowie, gdzie studiował w Uniwersytecie im. Jana Kazimierza na Wydziale Filozoficznym. Tam też przed I wojną światową pracował jako kierownik literacki Teatru Miejskiego. Podczas pierwszej wojny Makuszyński został wywieziony w głąb Rosji. Zwolniony z zesłania za poręką przyjaciół powrócił do kraju, by po kilku miesiącach pracy artystycznej w Teatrze Miejskim we Lwowie ponownie i już ostatecznie opuścić to miasto.
Do roku 1918 Makuszyński mieszkał w Kijowie i pracował jako kierownik literacki Teatru Polskiego Stanisławy Wysockiej oraz pełnił funkcję prezesa miejscowego Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy. W Kijowie napisał swoje pierwsze powieści.
W 1918 roku Makuszyński zamieszkał w Warszawie. Pisywał humoreski i felietony, ale najpopularniejsze są jego utwory dla dzieci i młodzieży. Napisał m.in. "O dwóch takich, co ukradli księżyc", "Przyjaciel wesołego diabła", "Panna z mokrą głową", "120 przygód Koziołka Matołka", "Awantura o Basię", "Szatan z siódmej klasy", "Szaleństwa panny Ewy". Makuszyński jest też autorem powieści o życiu cyganerii artystycznej: "Perły i wieprze" oraz "Po mlecznej drodze".
Po I wojnie światowej Makuszyński zakochany w Tatrach, wraz ze swoją żoną dużo czasu spędzał w Zakopanem. Makuszyński zjednał sobie sympatię i miłość górali, czego dowodem jest nadanie mu w 1931 r. honorowego obywatelstwa Zakopanego. W stolicy Tatr pisarz angażował się społecznie. Z jego inicjatywy powstało na stokach Gubałówki sanatorium dla młodzieży. Pisarz inicjował też zbiórki pieniężne na sprzęt narciarski dla najbiedniejszych dzieci. Po II wojnie światowej, w 1945 r. Makuszyński zamieszkał na stałe w Zakopanem w willi "Opolanka", gdzie dziś mieści się jego muzeum.
Kornel Makuszyński zmarł 31 lipca 1953 r. w Zakopanem. Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku.
Memoriał im. Kornela Makuszyńskiego był częścią Światowego Dnia Śniegu (20 stycznia) utworzonego przez Międzynarodową Federację Narciarską (FIS). Światowy Dzień Śniegu ma na celu promowanie nie tylko zabawy na śniegu, ale również edukacji związanej ze śniegiem. Decyzję o utworzeniu Światowego Dnia Śniegu podjęto podczas kongresu FIS w 2010 roku w tureckiej Antalyi.
Specjalnie na to wydarzenie Centrum Edukacji Przyrodniczej Tatrzańskiego Parku Narodowego przygotowało zestaw zabaw i konkursów dla dzieci. Można było zobaczyć pokazy multimedialne związane z zimą i śniegiem oraz zachowaniem na śniegu, poznać historię śnieżynki, zobaczyć jak wygląda pod szkłem powiększającym i pod mikroskopem oraz wziąć udział w różnorodnych grach na śniegu. (PAP)
szb/ abe/
