Wybitnego etyka, ucznia i przyjaciela Jana Pawła II, wieloletniego wykładowcę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim - ks. prof. Tadeusza Stycznia - pochowano w czwartek w Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej w Trzebini.
"Szczególnym rozdziałem w księdze życia księdza Tadeusza Stycznia była jego współpraca i przyjaźń z kardynałem Karolem Wojtyłą, potem Janem Pawłem II. Pod kierunkiem ks. prof. Wojtyły napisał prace magisterską, doktorską i habilitacyjną. Obydwu złączyło umiłowanie prawdy, pasja do studiów i refleksji nad ważnymi sprawami człowieka, zwłaszcza jego postawami etycznymi" - powiedział kardynał Stanisław Dziwisz podczas uroczystej eucharystii, której przewodniczył.
Dodał, że zmarły był wiernym, ale i dyskretnym przyjacielem papieża.
"Każdy jego przyjazd do Rzymu, Watykanu wzbudzał w nas radość. Był nie tylko przyjacielem, ale wręcz domownikiem. Tworzył atmosferę rodzinną, był niezwykle pogodny, otwarty" - podkreślił kardynał Dziwisz.
Metropolita krakowski przypomniał, że ks. prof. Styczeń towarzyszył Janowi Pawłowi II w ostatnich jego godzinach przed śmiercią: "Chcę Ci podziękować szczególnie za ostatni dzień u jego boku, który wspólnie przeżywaliśmy. Dziękuję Ci za lekturę 9 rozdziałów Ewangelii św. Jana. Prosił nas o to, a Ty chętnie spełniłeś tę prośbę. Dziękuje Ci za celebrę w tę pamiętną sobotę".
Ks. Styczeń urodził się 21 grudnia 1931 r. w Wołowicach pod Krakowem, zmarł 14 października w Trzebnicy. Od 1944 r. uczęszczał do tajnego gimnazjum Zgromadzenia Zakonnego Salwatorianów w Krakowie, potem do tego zakonu wstąpił i w 1948 r. złożył pierwsze śluby zakonne. W 1955 r. przyjął święcenia kapłańskie. Studiował teologię w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, a po likwidacji w 1955 r. tamtejszego wydziału teologicznego rozpoczął studia filozoficzne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Zajmował się filozofią moralną. Pod kierunkiem ówczesnego prof. Karola Wojtyły, który kierował tamtejszą Katedrą Etyki, ks. Styczeń obronił magisterium, doktorat i pracę habilitacyjną.
Od 1963 r. był pracownikiem naukowym KUL przy Katedrze Etyki w charakterze adiunkta. W latach 1978-2002 kierował Katedrą Etyki KUL. Faktycznie kierował pracami tej katedry już wcześniej, pod nieobecność zajętego obowiązkami biskupimi w Krakowie Karola Wojtyły. Formalnie objął kierownictwo po wyborze Wojtyły na papieża. W 1981 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1992 r. - tytuł profesora oraz stanowisko profesora zwyczajnego.
Był twórcą powstałego w 1982 r. międzywydziałowego Instytutu Jana Pawła II KUL, zajmującego się głównie analizą i popularyzacją nauczania papieskiego. Ks. Styczeń kierował pracami Instytutu od jego powstania aż do 2006 r. Potem pozostawał jego dyrektorem honorowym. W latach 1988-2006 był redaktorem naczelnym wydawanego przez Instytut kwartalnika "Ethos".
Jego zainteresowania badawcze skupiały się wokół etyki, matematyki, godności osoby ludzkiej, a także -rozwijanych przez Wojtyłę - personalistycznej wizji etyki miłości oraz koncepcji małżeństwa, jako komunii osób. Wykładał m.in. w Uniwersytecie Jana Gutenberga w Moguncji oraz w Instytucie Studiów nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie. Był członkiem wielu towarzystw naukowych, publikował w wielu pismach naukowych. Pełnił m.in. funkcję konsultora Papieskiej Rady do Spraw Rodziny, był też członkiem Rady Zarządzającej Papieskiej Akademii Życia.
Otrzymał tytuły doktora honoris causa Uniwersytetu Nawarry w Pampelunie (Hiszpania) oraz Instytutu Studiów nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie. Ks. Styczeń był zaprzyjaźniony z Janem Pawłem II, często gościł u niego w Watykanie. Był obecny także przy śmierci papieża w 2005 r. (PAP)
rcz/ itm/ jra/
