Milion dolarów kaucji. Były szef MFW od jutra w areszcie domowym

Byłemu szefowi MFW kara 25 lat więzienia. Strauss-Kahn nie przyznaje się do winy. Teraz zamieszka w apartamencie w Nowym Jorku, wynajętym w tym celu przez jego żonę.

Sędzia zastrzegł też, że przebywając w nadzorowanym elektronicznie areszcie domowym podejrzany musi mieć stale przy sobie wynajętego na własny koszt uzbrojonego strażnika i wykupić polisę ubezpieczeniową opiewającą na 5 mln dolarów odszkodowania w razie ucieczki.

Dominique Strauss-Kahn, który wczoraj ustąpił ze stanowiska szefa MFW, zapisał się dobrze w historii instytucji ze względu na jej modernizację, ale także źle - bo kończy kadencję w więzieniu w USA, oskarżony o gwałt na pokojówce - ocenia agencja AFP.

Strauss-Kahn dziś ma być przesłuchany w sądzie. Także dziś może zapaść decyzja o formalnym przedstawieniu mu zrzutów. Jeśli zostanie uznany za winnego, grozi mu kara do 25 lat więzienia.

[ ( http://static1.platine.pl/i/art/209/139729_tiny.jpg ) ] (http://platine.pl/brafman-adwokat-strauss-kahna-celebrytow-i-mafii-0-832603.html) Brafman. Adwokat Strauss-Kahna, celebrytów i mafii

Były francuski minister finansów złożył dymisję ze stanowiska szefa MFW w liście wysłanym z więzienia na Rikers Island w Nowym Jorku.

Historia zapamięta zapewne zdjęcia jednego z najpotężniejszych ludzi na świecie konwojowanego w kajdankach na komisariat przez policjantów - pisze AFP.

Od objęcia obowiązków szefa Międzynarodowego Funduszu Walutowego w listopadzie 2007 roku na pięcioletnią kadencję, Strauss-Kahn, obecnie 62-letni, ciężko pracował na to, co uważał za dobre w gospodarce światowej - zaznacza.

Pozostawił MFW swojemu następcy całkowicie odmłodzony, potężny, ale też nowe obawy. _ - MFW stał się wyraźnie najważniejszą obecnie instytucją międzynarodową _ - ocenia amerykański ekonomista Colin Bradford.

[ ( http://static1.money.pl/i/h/83/t139603.jpg ) ] (http://www.money.pl/gospodarka/wiadomosci/artykul/nie;wszyscy;potepiaja;strauss-kahna,222,0,832478.html) Nie wszyscy potępiają Strauss-Kahna

Na scenie dyplomatycznej i finansowej Strauss-Kahn dał się poznać jako ekonomista pełen intelektualnej ciekawości i otwarty na śmiałe pomysły, zaskarbił sobie pochwały na całym świecie ze względu na swoje umiejętności polityczne.

_ - Kryzys finansowy stworzył okazję dla MFW do umocnienia jego światowej pozycji, a Strauss-Kahn z tej okazji skorzystał _ - napisał były ekonomista tej instytucji Mohamed El-Erian, obecnie dyrektor jednego z największych na świecie funduszy inwestycyjnych PIMCO (Pacific Investment Management Company).

W styczniu 2008 roku, kiedy kryzys był uznawany przez rządy za łagodny, wezwał największe gospodarki świata do wdrażania planów naprawczych, łamiąc tym samym tradycję związaną ze swym stanowiskiem.

Niestrudzony podróżnik - jak pisze AFP - Strauss-Kahn pracował bez wytchnienia, aby zróżnicować punkty widzenia w ramach instytucji będącej symbolem zachodniego kapitalizmu. Aż po ogłoszenie w kwietniu 2011 roku śmierci _ konsensusu waszyngtońskiego _ - zbioru doktryn liberalnych stanowiących teoretyczną podstawę polityki gospodarczej propagowanej przez MFW i Bank Światowy.

Wśród ojców założycieli wspólnej waluty również był na pierwszej linii, walcząc o solidarność między rządami, kiedy unii monetarnej zagroził kryzys zadłużenia publicznego. Jego marzenie o fiskalnym organie europejskim, który byłby na dłuższą metę narzędziem tej solidarności, może obecnie pozostać w sferze projektów niezrealizowanych.

Kto może zastąpić Strauss-Kahna. O tym czytaj na drugiej stronie

Jego styl podobał się nie tylko ministrom finansów i bankom centralnym, ale także francuskim wyborcom - odnotowuje AFP. Od 2009 roku wskazywali go w sondażach jako faworyta wyborów prezydenckich, które mają odbyć się we Francji w 2012 roku. Obecne wydarzenia kładą kres tym ambicjom.

Dziedzictwo DSK powinno jednak pozostawić niezatarty ślad. Wszyscy oklaskujący przemówienie Strauss-Kahna, w którym mówił o konieczności ochrony najuboższych i walce z nierównościami, źle zniosą powrót do dawnego dyskursu o _ dostosowaniu strukturalnym _ - ocenia francuska agencja.

Wraz zdymisją szefa Międzynarodowego Funduszu Walutowego rozpoczynają się już oficjalne poszukiwania jego następcy. Wcześniej był to temat nieoficjalnych i kuluarowych rozmów.

Według opublikowanego wczoraj sondażu Reutera, przeprowadzonego wśród ekonomistów, większość (36 na 56 ankietowanych) uważa za faworytkę Francuzkę Christine Lagarde, chociaż to szefa izraelskiego banku centralnego Stanleya Fischera najczęściej wymieniano jako _ najlepiej przygotowanego _ do tej funkcji.

Według obowiązujących zasad, szefem MWF nie może zostać osoba w wieku 65 lat lub starszym. Jeśli nie zostaną one zmienione, wyklucza to niektóre czołowe nazwiska, w tym Fischera, doradcę rządu indyjskiego Monteka Singha Ahluwalię oraz ustępującego szefa Europejskiego Banku Centralnego (EBC) Jean-Claude'a Tricheta.

Jeśli stanowisko szefa MFW przypadnie Europie, czołową kandydatką jest 55-letnia Christine Lagarde. Byłaby ona pierwszą kobietą pełniącą tę funkcję.

Lagarde, która jako nastolatka została francuską medalistką w pływaniu synchronicznym, a następnie jako pierwsza kobieta stanęła na czele amerykańskiej firmy prawniczej Baker McKanzie, zyskała szacunek na rynkach podczas kryzysu finansowego, a w 2009 r. została uznana przez dziennik _ Financial Times _ najlepszą minister finansów w UE.

[ ( http://static1.money.pl/i/h/162/t101282.jpg ) ] (http://www.money.pl/banki/wiadomosci/artykul/kto;po;strauss-kahnie;belka;ucina;spekulacje,172,0,831660.html) Kto po Strauss-Kahnie? Belka ucina spekulacje

Przeciwko niej przemawia narodowość. W ciągu ostatnich 33 lat Funduszem przez 26 lat kierowali Francuzi. Poza tym prezydent Nicolas Sarkozy może być niechętny odejściu popularnej Lagarde z rządu w trakcie francuskiej prezydencji w G20 i na rok przed wyborami.

Francuzce może także zaszkodzić potencjalne śledztwo w sprawie jej roli w przyznaniu 285 mln euro francuskiemu biznesmenowi Bernardowi Tapie, który wspierał kampanię prezydencką Sarkozy'ego w 2007 r.

Jest uznawany za czołowego kandydata, jeśli stanowisko szefa MFW przypadnie osobie spoza Europy. 62-letniemu Dervisowi przypisuje się zasługę uratowania Turcji znad krawędzi przepaści po kryzysie finansowym w 2001 r. dzięki przeprowadzeniu radykalnych reform i wielomiliardowemu pakietowi pomocowemu z MFW.

Dervis w 1978 opuścił Turcję i zaczął pracować w Banku Światowym. Jego wiceszefem został w 1996 r. Wrócił do kraju w glorii chwały w 2001 r., by objąć stanowisko ministra finansów. Obecnie jest prezesem oraz dyrektorem programu światowej gospodarki i rozwoju w Brookings Institution.

53-letni Weber był w latach 2004-2011 szefem niemieckiego banku centralnego oraz członkiem rady prezesów Europejskiego Banku Centralnego. Uważano go za prawdopodobnego następcę Tricheta na czele EBC, ale zrezygnował z ubiegania się o to stanowisko.

Niedawno został wykładowcą ekonomii na Uniwersytecie Chicago. Zanim zaczął kierować Bundesbankiem, wykładał politykę monetarną i gospodarkę międzynarodową w Niemczech.

55-letni Manuel jest bardzo szanowany w światowych kręgach finansowych. Od 1996 do 2009 r. był ministrem finansów RPA. Od dawna wymienia się jego nazwisko jako kandydata na szefa MFW lub Banku Światowego, ale w MFW uważa się, że bardziej nadaje się do walczącego z ubóstwem Banku Światowego.

Manuel urodził się w czasach apartheidu i był członkiem założycielem Zjednoczonego Frontu Demokratycznego. Kilkakrotnie był w więzieniu za działalność polityczną w latach 80.

52-letni Carstens przez wiele lat uczestniczył w projektowaniu polityki gospodarczej w swoim kraju. W styczniu został szefem Bank of Mexico. W 1985 r. uzyskał doktorat z ekonomii na Uniwersytecie Chicago.

Od 2003 do 2006 r. z powodzeniem pełnił funkcję wiceszefa MFW, po czym wrócił do kraju, by koordynować program polityki gospodarczej prezydenta Felipe Calderona.

Przeciwko niemu przemawia kontynent, z którego pochodzi. Bankiem Światowym kieruje Amerykanin Robert Zoellick, a inne państwa mogą być przeciwne kierowaniu dwiema światowymi instytucjami gospodarczymi przez osoby z tej samej części świata.

54-letniego Fragę uważa się na jednego z najskuteczniejszych prezesów banku centralnego Brazylii. Pełnił tę funkcję w latach 1999-2002.

Przez 6 lat był dyrektorem zarządzającym Soros Fund Management w Nowym Jorku, a niedawno sprzedał własny fundusz hedgingowy Gavea Investments LTD.

Przeciwko niemu przemawiają właśnie powiązania z funduszami hedgingowymi i małe prawdopodobieństwo poparcia go przez obecny rząd Brazylii.