Czy osoba samotna może adoptować dziecko, w jakim trzeba być wieku, by zostać rodzicem adopcyjnym, jakich pytań można się spodziewać, starając się o adopcję? - na te i inne pytania odpowiada broszura przygotowana przez MPiPS.
Jak informuje Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, co czwarte małżeństwo w Polsce nie może spodziewać się dziecka na drodze naturalnej. Wiele par rozważa więc adopcję, jako sposób na powiększenie rodziny.
Jak wynika z danych, w zeszłym roku wzrosła liczba adopcji. Choć były obawy, że wejście w życie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej spowoduje spadek liczby adopcji, ponieważ zlikwidowano część ośrodków, które je prowadziły, okazało się, że liczba adopcji nieznacznie wzrosła, spadła zaś liczba adopcji zagranicznych. W 2011 r. zawiązano ponad 3,3 tys. adopcji krajowych i 296 zagranicznych, zaś w 2012 r. odpowiednio ok. 3,5 tys. oraz 274.
Jak przejść przez proces adopcji podpowiada poradnik przygotowany przez MPiPS pt. "ADOPCJA drogą do rodzicielstwa".
Informator odpowiada na podstawowe pytania o warunki adopcji, zasady kwalifikacji kandydatów na rodziców, przebiegu sądowej procedury adopcyjnej, a także wyjaśnia, kto może się o nią ubiegać. Zawiera również informacje na temat trzech form przysposobienia zdefiniowanych w polskim prawie. Są w nim także informacje na temat uprawnień rodziców adopcyjnych, przypomina m.in., że im również przysługuje prawo do rocznego urlopu.
Adoptować dziecko mogą osoby, które posiadają "odpowiednie kwalifikacje moralne, zdrowotne i stabilną sytuację materialną". Kandydaci muszą ukończyć odpowiednie szkolenie w ośrodku adopcyjnym. Między rodzicami a dzieckiem musi zachodzić odpowiednia różnica wieku - przyjmuje się, że powinna ona wynosić co najmniej 18 lat i co najwyżej 40 lat.
Poradnik wyjaśnia, że choć dla dzieci szuka się przede wszystkim pełnych rodzin, składających się z mamy i taty, nie oznacza to, że adopcja przez osobę samotną nie jest możliwa. Zwykle osoby samotne adoptują starsze dzieci. Ważne jest, by podczas procedury kwalifikacyjnej wykazały, że w procesie wychowywania dziecka mogą liczyć na wsparcie ze strony członków najbliższej rodziny.
Podczas procedury kwalifikacyjnej kandydaci mogą spodziewać się pytań np. o staż małżeński, zdrowie fizyczne i psychiczne (w tym również o uzależnienia), warunki materialne i mieszkaniowe.
W poradniku zwraca się uwagę na znaczenie szkolenia dla kandydatów na rodziców, które jest szansą na "oswojenie" lęków i obaw. Przyszli rodzice dowiedzą się na nim m.in., jaka jest rola genów, a jaka wychowania w rozwoju dziecka, czy i jak wprowadzać dziecko w temat adopcji, czy gdy dorośnie, będzie szukać rodziny biologicznej i do niej odejdzie.
Po uzyskaniu pozytywnej opinii kwalifikacyjnej rozpoczyna się okres oczekiwania na dziecko. Ośrodek adopcyjny przedstawia kandydatom informacje o sytuacji prawnej, rodzinnej, zdrowotnej i rozwoju psychoruchowym określonego dziecka. Dokonuje się to bez jego udziału. Dopiero po akceptacji tej propozycji następuje pierwszy kontakt z dzieckiem.
Po podjęciu decyzji o przysposobieniu poznanego dziecka kandydaci z pomocą pracowników ośrodka adopcyjnego przygotowują wniosek do sądu o przysposobienie. Sąd przed orzeczeniem przysposobienia może określić sposób i okres osobistej styczności rodziców adopcyjnych z dzieckiem. Wydanie takiego postanowienia zazwyczaj umożliwia kandydatom zabranie dziecka do domu.
Broszura zawiera również wykaz ośrodków adopcyjnych w Polsce oraz aktów prawnych. Przypomina, że kandydaci na rodziców adopcyjnych mogą zwrócić się do dowolnego, wybranego przez siebie ośrodka adopcyjnego w kraju. Jeden z rozdziałów poradnika poświęcono kwestii adopcji dziecka z innego kraju.
Poradnik znajduje się na stronie internetowej ministerstwa www.mpips.gov.pl. (PAP)
akw/ bno/ jbr/
