Opera "Polieukt" Zygmunta Krauzego otrzymała nagrodę Związku Krytyków Francuskich za najlepszą kreację sezonu 2011/2012. Sztuka na motywach tragedii Pierre'a Corneille'a powstała na zamówienie Warszawskiej Opery Kameralnej.
O przyznaniu nagrody operze "Polieukt" poinformował w środę PAP Związek Kompozytorów Polskich. Przyznało ją stowarzyszenie krytyków francuskich - Syndicat de la Critique de Theatre, de Musique et de Danse - które istnieje od 1877 r.
"Polieukt" w reżyserii Jorge Lavellego wystawiono w Teatrze Capitol w Tuluzie w listopadzie 2011 r. Wykonawcami nagrodzonego spektaklu byli soliści, orkiestra i chór Warszawskiej Opery Kameralnej pod dyrekcją Rubena Silvy.
Autorami libretta do "Polieukta" są Alicja Choińska i Jorge Lavelli. Nagrodzone dzieło miało prapremierę 20 października 2010 r. w Warszawie. Na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej wystąpili wtedy m.in. kontratenor Jan Jakub Monowid (jako Polieukt) i tenor Aleksander Kunach (jako Neark).
Akcja "Polieukta" rozgrywa się w III w. w Armenii, czyli w czasie, kiedy ten kraj przyjmował chrześcijaństwo, lecz był jeszcze pod władaniem Cesarstwa Rzymskiego. Tytułowa postać to szlachcic żonaty z córką gubernatora Armenii. Pod wpływem swojego przyjaciela, a zarazem kochanka, Nearka, Polieukt przyjmuje chrześcijaństwo i staje się żarliwym adeptem nowej wiary. Wspólnie z przyjacielem niszczy obiekty kultu w rzymskiej świątyni. Obu bohaterom grozi surowa kara, jednak Polieukt gotów jest poświęcić życie za wiarę.
Kompozytor, chcąc przywołać klimat Armenii z III w., sięgnął m.in. po staroarabski instrument o nazwie "ud".
Zygmunt Krauze (ur. 19 września 1938 r. w Warszawie) studiował kompozycję i fortepian W Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie oraz w Paryżu u Nadii Boulanger. Znany jest przede wszystkim jako twórca muzyki unistycznej, której zasady opierają się na teorii zaczerpniętej z malarstwa Władysława Strzemińskiego. Muzyka kompozytora nie posiada kontrastów, napięć i punktów kulminacyjnych w tradycyjnym rozumieniu.
Krauze jest autorem oper, koncertów instrumentalnych oraz utworów symfonicznych i kameralnych. Współpracował z architektami, tworząc muzykę przestrzenną, którą prezentowano w Polsce, Austrii i Francji.
W 1966 r. otrzymał pierwszą nagrodę na międzynarodowym konkursie dla wykonawców muzyki współczesnej Gaudeamus, w Holandii. Wtedy zaczął koncertować jako pianista na całym świecie wykonując przede wszystkim repertuar współczesny. W 1967 r. założył zespół Warszawski Warsztat Muzyczny.
Od 2002 r. jest profesorem kompozycji na Akademii Muzycznej w Łodzi, od 2006 r. - na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
W latach 1973-74 Krauze przebywał w Berlinie jako artysta rezydent na zaproszenie Deutsche Akademischer Austauschdienst. W 1982 r., na zaproszenie Pierre'a Bouleza, został jego doradcą muzycznym w Paryżu. W latach 1983-84 realizował i prowadził cotygodniowe audycje muzyczne w Radio France Musique. Przez 10 lat, od 1970 r., był członkiem komitetu repertuarowego festiwalu Warszawska Jesień. W latach 1987-90 pełnił funkcję przewodniczącego Międzynarodowego Stowarzyszenia Muzyki Współczesnej. Był też prezesem Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej oraz prezesem Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego. (PAP)
mce/ jp/ hes/
