Złe warunki w noclegowni to nie powód, by żądać przyznania lokalu socjalnego - orzekł we wtorek Naczelny Sąd Administracyjny. Sąd oddalił skargę kobiety, która z powodu niskiego standardu noclegowni, żądała od wójta, by przyznał jej mieszkanie socjalne.
Gdy wójt gminy Limanowa (Małopolskie) nie zgodził się na przyznanie kobiecie oraz jej konkubentowi lokalu socjalnego; ta zaskarżyła decyzję do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu; twierdziła, że budynek noclegowni jest po pożarze, ma spękane fundamenty i ściany, spróchniały dach, wilgotne i zagrzybione pokoje i że inspektor nadzoru budowlanego nie wyraził zgody na jego zamieszkanie.
Kolegium zbadało sprawę i stwierdziło, że z dokumentacji stanu technicznego i z okresowych kontroli budynku noclegowni nie wynikało, by inspektor zabronił korzystania z niego. Kolegium przyznało, że budynek ma wady, ale nie na tyle poważne, by nie mogły tam nocować osoby bezdomne. Wskazało także, że gmina nie ma lokali socjalnych, a jedynym schronieniem dla mieszkańców jest właśnie noclegownia.
W lipcu ub.r. skargę bezdomnej oddalił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie. Uznał, że budynek noclegowni nadaje się do udzielania schronienia osobom ubogim oraz nie zagraża życiu i zdrowiu tych osób.
Podobnie orzekł we wtorek Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. I OSK 3082/12). W uzasadnieniu wyroku sędzia Maciej Dybowski powiedział, że "pomoc społeczna powstała po to, by ludzie nie musieli żebrać, ale brak dachu nad głową, nie daje od razu prawa do lokalu socjalnego".(PAP)
kju/ kjed/ bos/ mow/
