Konferencję "Zygmunt Huebner - człowiek teatru" i czytanie jego sztuki "Ludzie cesarza" zaplanowano na poniedziałek w warszawskim Teatrze Powszechnym, z okazji 20. rocznicy śmierci artysty - poinformowano na środowej konferencji prasowej.
- rocznica śmierci Zygmunta Huebnera - wieloletniego dyrektora stołecznego Teatru Powszechnego i obecnego patrona tej placówki - przypada w poniedziałek (12 stycznia). Organizatorami obchodów są Teatr Powszechny oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Główne obchody odbędą się w Teatrze Powszechnym.
"Huebner prowadził teatr, będąc jednocześnie artystą - aktorem i reżyserem (...), jednak nad własne ambicje przedkładał interes całości teatru" - przypomniał na środowej konferencji prasowej w Warszawie dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Powszechnego, Jan Buchwald.
Zwrócił on także uwagę, że w każdym prowadzonym przez Huebnera teatrze "obowiązywała zasada bezwzględnego szacunku dla publiczności". "Publiczność była na pierwszym miejscu, najważniejsza w całym teatrze" - podkreślił.
Podczas poniedziałkowego wieczoru odbędzie się konferencja "Zygmunt Huebner - człowiek teatru". O Huebnerze - aktorze, reżyserze, dyrektorze, pedagogu i pisarzu - będą mówić Joanna Krakowska, Piotr Cieślak, Tadeusz Nyczek, Henryk Izydor Rogacki i Jacek Sieradzki.
Na wieczór zaplanowano czytanie sztuki Zygmunta Huebnera "Ludzie cesarza", napisanej przez niego kilka lat przed śmiercią, w 1986 roku. Czytać będą: Mariusz Benoit, Kazimierz Kaczor, Jan Nowicki, Adam Woronowicz i Zbigniew Zapasiewicz.
Dyrektor Instytutu Teatralnego Maciej Nowak poinformował, że wydarzeniem towarzyszącym obchodom będzie uruchomienie w poniedziałek strony internetowej www.zygmunthubner.pl, na której znajdą się m.in. materiały Instytutu oraz archiwalne filmy TVP.
"Inne nasze przedsięwzięcie to prezentacja wznowionego zbioru esejów Huebnera +Polityka i teatr+ . (...) To jedna z najmądrzejszych książek poświęconych historii teatru w Polsce, powiązaniom teatru i polityki" - mówił Nowak.
Zygmunt Huebner urodził się 23 marca 1930 w Warszawie, zmarł 12 stycznia 1989 r. Był absolwentem warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. W 1952 ukończył Wydział Aktorski, a cztery lata później reżyserię.
Jako reżyser zadebiutował w 1956 r., a po czterech latach objął kierownictwo artystyczne Teatru Wybrzeże w Gdańsku. Zapraszając do współpracy m.in. Konrada Swinarskiego, Andrzeja Wajdę, Zbigniewa Cybulskiego i Bogumiła Kobielę uczynił z Wybrzeża najgłośniejszy poza stolicą teatr.
W 1963 r. Huebner rozpoczął budowanie kolejnej sceny - Starego Teatru w Krakowie. Za jego dyrekcji odbyły się w Starym premiery m.in. "Nie-Boskiej komedii" Zygmunta Krasińskiego, "Fantazego" Juliusza Słowackiego, "Woyzecka" Georga Buechnera i "Pokojówek" Jeana Geneta. W 1969 r. ingerencje władz w repertuar Starego Teatru zmusiły Huebnera do złożenia dymisji.
Przed kolejnym wyzwaniem Huebner stanął w 1974 roku, budując nowy zespół Teatru Powszechnego. Zaangażował do niego m.in. tych, z którymi pracował już wcześniej w Gdańsku i Krakowie, oraz aktorów innych warszawskich teatrów (m.in. Olgierda Łukaszewicza, Bronisława Pawlika, Stanisława Zaczyka) oraz grupę młodzieży (Ewę Dałkowską, Joannę Żółkowską). Na otwarcie Powszechnego wystawiano "Sprawę Dantona" w reż. Andrzeja Wajdy. Tam też sam Huebner stworzył swoje najgłośniejsze przedstawienia: "Odpocznij po biegu" Władysława Terleckiego, "Zemstę" Aleksandra Fredry, "Lot nad kukułczym gniazdem" Kena Keseya, "Garderobianego" Ronalda Harwooda i "Medeę" Eurypidesa.
Huebner był również cenionym aktorem teatralnym, telewizyjnym i filmowym. Zasłynął rolą majora Henryka Sucharskiego w filmie "Westerplatte" w reżyserii Stanisława Różewicza (1967). Grał też m.in. w filmach: "Blaszany bębenek" (1979, reż. Volker Schloendorff) i "Przypadek" (1981, reż. Krzysztof Kieślowski).
Występował też w spektaklach TV, m.in. jako prokurator w "Małej ankiecie" Petersa Karvasa w reż. Jana Łomnickiego (1970), Zawisza w "Twarzy pokerzysty" Józefa Hena w reż. Stanisława Wohla (1974), Nauczyciel w "Kartotece" Tadeusza Różewicza (reż. Krzysztof Kieślowski, 1979).
Przez wiele lat był dziekanem Wydziału Reżyserii Warszawskiej PWST, stałym felietonistą "Odry" i "Dialogu", autorem kilku książek, autorem dramatu "Ludzie cesarza".(PAP)
agz/ hes/ gma/
