*Premiera sztuki Jiriego Brdecka "Lemoniadowy Joe" przedstawiająca kobiece postrzeganie męskiego świata westernu odbędzie się 1 października w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. *
Przedstawienie zainauguruje działalność teatru w nowej, tymczasowej siedzibie. Przez dwa lata na czas remontu przedwojennego budynku zespół teatralny przeniesie się do pawilonu na jednym z olsztyńskich osiedli.
Premiera sztuki "Lemoniadowy Joe" została przygotowana na Międzynarodowy Festiwal Teatralny Demoludy, poświęcony w tym roku dramaturgii czeskiej i słowackiej. W ciągu 5 dni widzowie w Olsztynie zobaczą siedem przedstawień w wykonaniu teatrów z Czech i Słowacji.
Jak powiedziała we wtorek podczas konferencji prasowej reżyserka Małgorzata Głuchowska, przedstawienie "Lemoniadowego Joe" jest "swego rodzaju eksperymentem, polegającym na tym, że w męski świat, gdzie panują proste reguły, wkracza kobieta ze swoimi pragnieniami i własnym całkowicie odmiennym postrzeganiem otoczenia".
"Chcemy odkryć przed widzem kobiecy Dziki Zachód" - podkreśliła.
Widz podczas spektaklu czuje się, jakby podglądał bohaterów, bo miejsca dla widowni usytuowane są za szybami weneckimi i każdy gość ma swoją minilożę.
Modernizacja i rozbudowa Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie, która rozpoczęła się latem, będzie kosztować 42 mln zł. Jest to pierwszy remont placówki od czasu jej powstania w 1925 roku. 24 mln zł to unijne dofinansowanie, 18 mln zł dołożył samorząd województwa warmińsko-mazurskiego.
Remont teatru przewiduje budowę małej sceny Margines, przebudowana zostanie także widownia przy scenie głównej i foyer teatru, wyremontowana zostanie scena kameralna oraz wybudowany łącznik między teatrem a znajdującym się w sąsiedztwie studium aktorskim. Wyremontowana zostanie także elewacja budynku i otoczenie teatru.
Teatr w Olsztynie został założony w roku 1925 przez Niemców jako dar dla miejscowej ludności za wygrany plebiscyt. Do 1945 roku sztuki grano w nim sztuki w języku niemieckim. Dobre warunki akustyczne umożliwiały również wystawianie oper i operetek, które cieszyły się największym powodzeniem publiczności. W repertuarze znajdowały się utwory Bizeta, Verdiego, Rossiniego, a nawet tetralogia Wagnera.
Po II wojnie światowej, 17 listopada 1945 roku, działalność polskiej sceny zainaugurowano premierą "Moralności pani Dulskiej" Gabrieli Zapolskiej. W warunkach, jak wspominają kronikarze, prawdziwie spartańskich - w budynku zdewastowanym, pozbawionym ogrzewania, bieżącej wody, szyb i zaplecza teatralnego. Mimo to pamiętnego wieczoru, gdy uszyta z worków kurtyna poszła w górę, ze sceny po raz pierwszy padło polskie słowo. (PAP)
ali/ ls/ bk/
