Grupa skazanych z olsztyńskiego aresztu uczestniczyła w szkoleniach psów ze schroniska, przygotowujących je do adopcji przez nowych właścicieli. Program służący jednocześnie resocjalizacji osób pozbawionych wolności sfinansowano ze środków unijnych.
W zakończonych w czwartek szkoleniach w olsztyńskim schronisku dla zwierząt uczestniczyło ośmiu mężczyzn odbywających kary pozbawienia wolności. Przez ostatnie trzy tygodnie każdy z nich miał pod opieką jednego bezpańskiego psa.
Pod nadzorem instruktora-zoopsychologa i funkcjonariuszy służby więziennej wyprowadzali psy z klatek na spacery do lasu, a potem na placu treningowym uczyli je wykonywania podstawowych komend. Codziennie treningi poprzedzone były zajęciami teoretycznymi na temat psów, ich zachowań i potrzeb. Po zakończeniu kilkugodzinnych szkoleń skazani byli odwożeni do aresztu.
Jak powiedziała PAP dyrektorka olsztyńskiego schroniska dla zwierząt Anna Barańska, po szkoleniach psy uzyskały znacznie większe szanse na znalezienie nowego właściciela. "Osoby zainteresowane adopcją pytają nas zwykle, czy pies potrafi chodzić na smyczy, reaguje na polecenia i jest oswojony z ludźmi" - wyjaśniła.
Według mł. wychowawcy z olsztyńskiego aresztu Katarzyny Hatowskiej, wszyscy uczestnicy szkoleń bardzo zżyli się ze zwierzętami, które mieli pod opieką. "Zaangażowali się w te zajęcia i mieli satysfakcję, że psy robią takie postępy" - powiedziała funkcjonariuszka służby więziennej.
Była to pierwsza edycja programu "Nie tylko my", zakładającego resocjalizację osadzonych w olsztyńskim areszcie śledczym przez pracę ze zwierzętami. Ma on aktywizować osoby pozbawione wolności i ułatwić adopcję zwierzętom ze schroniska. Program finansowany ze środków unijnych jest zaplanowany na kilka lat. Pomagają w nim instruktorzy z Akademii Psiaka i Kociaka.
Ze schroniskami dla bezdomnych zwierząt współpracuje większość zakładów karnych w woj. warmińsko-mazurskim. Dotychczas skazani pomagali głównie przy pracach remontowych i porządkowych oraz pielęgnacji i dokarmianiu zwierząt. Przekazywali też wybrakowane koce i materace.
W ocenie służby więziennej takie działania wyrabiają u skazanych nawyki pracy, odpowiedzialność i potrzebę niesienia bezinteresownej pomocy. Uczą empatii i ludzkiego traktowania zwierząt. Pomagają też osobom pozbawionym wolności odbudować poczucie własnej wartości.(PAP)
mbo/ itm/
