Pogrzeb znanej kuratorki i krytyka sztuki Danuty Wróblewskiej-Frączak odbędzie się we wtorek 3 września na warszawskich Powązkach. "Była wielką osobowością nie tylko w świecie plastyki, ale w obszarze całej kultury polskiej" - powiedziała o zmarłej krytyk sztuki Wiesława Wierzchowska.
Danuta Wróblewska-Frączak historyk i krytyk sztuki, muzealnik, publicystka, była organizatorką słynnych wystaw sztuki współczesnej w m.in. Zachęcie, Kordegardzie, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. Animatorka życia artystycznego w kraju; była też ambasadorem polskiej sztuki w świecie.
"Znałyśmy się prawie całe nasze życie zawodowe. Razem pracowałyśmy w +Projekcie+ razem z niego i z innymi kolegami odeszłyśmy w stanie wojennym - wspomina zmarłą 8 sierpnia Danutę Wróblewską-Frączak krytyk sztuki Wiesława Wierzchowska. - Danusia była przyjazna i artystom, i ich dziełom. Przyciągała ludzi do siebie; była z rodzaju ludzi magnesów, ludzi drożdży".
"Skupiała wokół siebie wybitne indywidualności, artystów i intelektualistów. Wrażliwość i pasja, głęboka znajomość sztuki współczesnej i zdecydowany system wartości, ale i wielka delikatność wobec artystów, jak też dar słowa, czyniły z niej postać opiniotwórczą i ogromnie popularną w polskim życiu artystycznym" - dodała w rozmowie z PAP Wierzchowska.
Danuta Wróblewska urodziła się w Białymstoku w 1934 r. Jej ojciec Bolesław Wróblewski zginął z rąk okupantów sowieckich w 1941 roku. Matka Jadwiga z Karnych Wróblewska była siostrą rzeźbiarza Alfonsa Karnego. Danuta studia historii sztuki odbyła na Uniwersytecie Warszawskim. Pracę dyplomową pisaną pod okiem profesora Starzyńskiego poświęciła rzeźbie Henryka Kuny na tle jego czasów i sztuki pierwszej połowy XX wieku.
Przez trzydzieści lat związana była z czasopismem artystycznym "Projekt". W czasie stanu wojennego należała do ruchu kultury niezależnej. Zaproszona do Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, została w nim kuratorem zbiorów sztuki współczesnej, znacznie powiększając ich zasób. Funkcję tę pełniła od 1983 r. do 1989 r. Po odzyskaniu niezależności politycznej Polski, decyzją Ministerstwa Kultury z ramienia Zachęty objęła w 1990 r. prowadzenie galerii Kordegarda. Po dwunastu latach przeszła do Galerii Studio współprogramując ją i współprowadząc razem z profesorem Grzegorzem Pablem. Była również związana z Galerią Krytyków Pokaz.
Była autorką czterech książek o polskiej sztuce współczesnej, między innymi wspólnie z Andrzejem Watem obszernego opracowania twórczości Jana Lebensteina. Napisała też wiele recenzji i tekstów krytycznych. W ostatnim czasie publikowała w warszawskim miesięczniku literackim "Więź". Przez dwa lata (2004-2006) związana z Akademią Sztuk Pięknych na polecenie rektora Adama Myjaka wraz z Joanną Mansfeld i Wiesławą Wierzchowską opracowywała czasopismo akademickie "Aspiracje".
Krytycy i miłośnicy sztuki cenili i lubili jej barwny i zarazem wnikliwy sposób opisywania zjawisk artystycznych. "Wyjątkowym wydarzeniem przełomu roku 2008/2009 stała się wystawa malarstwa Jacka Sienickiego. Lata całe był on profesorem +z naprzeciwka+, z Akademii Sztuk Pięknych, podobnie jak jego niezrównany nauczyciel, Artur Nacht Samborski - pisała Wróblewska. - Obydwaj odziedziczyli coś cennego z polskiego dziedzictwa palety, w czym specjalną rolę odgrywają +rozgryzanie+ szarości i zrównoważony głos kolorów, oraz spokój emocjonalny, a także przywiązanie do skromnych rekwizytów codzienności, które pod ich pędzlami nabierały wyrazu ponadfizycznego. Ta linia twórcza i tamte lata XX wieku, lekko tylko przetarte wpływem środowisk międzynarodowego Paryża, darowały nam najciekawszych chyba polskich malarzy".
Jedną z ostatnich prac, jaka ukazała się pod jej kierownictwem jest monograficzne opracowanie dotyczące Galerii Kordegarda, opublikowane w 2013 r. przez Wydawnictwo "Zachęta".
Uhonorowana była wieloma nagrodami, ale szczególnie sobie ceniła nagrodę "Srebrnej Laski z Różą Czerwoną", przyznaną w 2012 przez Stowarzyszenie Przyjaciół Akademii Sztuk Pięknych.
Pogrzeb Danuty Wróblewskiej-Frączak rozpocznie się o godzinie 14-tej mszą św. w kościele pw. Karola Boromeusza na Powązkach, a następnie urna z prochami zostanie przeprowadzona do grobu rodzinnego. (PAP)
abe/ mp/
