Pogrzeb zmarłego 30 maja wybitnego filozofa prof. Marka Siemka odbędzie się w poniedziałek 6 czerwca. Profesor był jednym z najlepszych polskich filozofów, niezamkniętym we własnych koncepcjach - powiedział PAP dr hab. Marcin Poręba z Instytutu Filozofii UW.
"Prof. Siemek był najwybitniejszym znanym mi osobiście polskim filozofem. Z całą pewnością był też jednym z lepszych filozofów, jakich w ogóle w Polsce mieliśmy" - powiedział w rozmowie z PAP dr hab. Marcin Poręba z Instytutu Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, doktorant prof. Siemka, który znał filozofa od ponad 25 lat.
Prof. Marek Siemek, który w listopadzie skończyłby 69 lat, zajmował się filozofią społeczną, zwłaszcza takich myślicieli, jak Kant, Fichte, Schelling, Hegel czy Marks. "W połowie lat 70. wyszła książka profesora na temat Kanta i Fichtego, która była jedną z najbardziej przełomowych prac, jeśli chodzi o analizę tych myślicieli" - skomentował rozmówca PAP.
Dr Poręba zaznacza, że prof. Siemek skupiał się na zagadnieniach filozofii praktycznej, w tym przede wszystkim filozofii społecznej i etyki. "Włączał się we współczesną dyskusję m.in. z obszaru etyki dyskursu. Prof. Siemek miał w tej dziedzinie własne pomysły, które bardzo mocno oddziaływały na ludzi nie tylko w Polsce, ale i zagranicą" - stwierdził rozmówca PAP.
Prof. Siemek urodził się w listopadzie 1942 roku w Krakowie. W 1970 roku obronił na Uniwersytecie Warszawskim rozprawę doktorską "Wolność i utopia w myśli filozoficznej Fryderyka Schillera", a w 1977 roku - pracę habilitacyjną "Idea transcendentalizmu u Fichtego i Kanta". W 1993 roku został profesorem zwyczajnym na UW.
Przez wiele lat współpracował z niemieckimi ośrodkami akademickimi i był stypendystą Fundacji Humboldta, prowadził wykłady na wielu niemieckich i austriackich uczelniach, w USA i Japonii. W 2006 roku prof. Siemek został pierwszym polskim filozofem, który odebrał doktorat honoris causa niemieckiej uczelni. Najwyższą godność akademicką roku przyznał mu jeden z ważniejszych uniwersytetów niemieckich i europejskich - Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Bonn. Uhonorowano go wówczas za "nadzwyczajne zasługi w twórczym pośrednictwie między filozofią polską a niemiecką".
"Wybitnym czyniła go umiejętność stawiania nowych pytań, znajdowania nowych rozwiązań, nowatorskich koncepcji i inspirowania wielu ludzi do własnych badań, wskazywania nowych kierunków" - wyjaśnił rozmówca PAP i dodał, że prof. Siemek ukształtował mnóstwo ludzi jako osobowości badawcze.
Zwrócił uwagę, że podczas wykładów czy zajęć nigdy nie realizował pewnej z góry ustalonej koncepcji. "Zawsze był gotów wszystko co mówi rozważyć na nowo, spojrzeć na to pod nowym kątem. Zawsze w bardzo wrażliwy sposób reagował na głosy, argumenty innych. Nie był zamknięty w swoich koncepcjach" - powiedział dr Poręba.
Adam Ostolski z "Krytyki Policznej" na stronie internetowej pisma wspomina, że seminarium prof. Siemka było jednym z największych doświadczeń intelektualnych w jego życiu. "Zwłaszcza seminarium prowadzone przez Niego w roku akademickim 1999/2000, które miało przełomowe znaczenie" - wspomina Ostolski.
Seminarium nosiło tytuł "Marks i myśl XX wieku" i było pierwszym na Wydziale Filozofii i Socjologii UW seminarium o Marksie i marksizmie po 1989 roku. "Było złamaniem silnego tabu" - podkreśla Ostolski.
Prof. Siemek był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, organizacji naukowej Collegium Invisibile oraz członkiem-założycielem Polskiego Towarzystwa Hegla i Marksa. Od lutego 2010 r. był jego prezesem honorowym.
Był autorem ponad 190 publikacji, z których wiele opublikowano w Niemczech. Do najważniejszych należą m.in. "Fryderyk Schiller" (1970), "Idea transcendentalizmu u Fichtego i Kanta" (1977), "Filozofia, dialektyka, rzeczywistość" (1982) oraz "Hegel i filozofia" (1998).
Prof. Marek Siemek od końca lat 60., aż do 2007 roku pracował na UW. "Od 2007 r. z powodu problemów zdrowotnych musiał zawiesić zajęcia dydaktyczne, ale pozostawał w kontakcie z uczniami i z byłymi współpracownikami." - powiedział Poręba.
Pożegnanie prof. Siemka odbędzie się w poniedziałek 6 czerwca o godz. 10 w domu przedpogrzebowym na warszawskich Powązkach Wojskowych.(PAP)
ekr/ lt/ tot/
