# dochodzą kolejne wspomnienia o gen. Buku #
12.04. Poznań (PAP) - Wielu mówiło o nim "buk wojny" nawiązując do jego nazwiska. Nie lubił tego określenia, choć wiedział, że jest w nim wiele szacunku - powiedział PAP, wspominając gen. Tadeusza Buka, rzecznik Dowództwa Wojsk Lądowych ppłk Tomasz Szulejko.
Dowódca Wojsk Lądowych WP gen. Tadeusz Buk jest jedną z ofiar katastrofy prezydenckiego samolotu, który rozbił się w sobotę przed południem w Smoleńsku.
"Był żołnierzem - wizjonerem. W roli Dowódcy Wojsk Lądowych miał dokonać reformy wojska, racjonalizacji struktur, chciał stworzyć wojska nowoczesne, dostosowane do wymogów współczesnego, +cyfrowego+ pola walki. Miał bardzo ambitne plany, które właśnie zaczął wcielać w życie" - powiedział PAP ppłk Szulejko.
"Mówił o sobie, że jest prostym chłopakiem z Kielecczyzny. Lepiej niż na salonach czuł się w polu, wśród swoich podwładnych. Mieszkał, służył i pracował w takich samych warunkach jak oni. Był całkowicie oddany armii" - dodał.
Jak przypomniał Szulejko, 12 marca 1999 roku to właśnie ówczesny major Buk dokonał podniesienia polskiej flagi podczas uroczystości przystąpienia Polski do NATO, w audytorium Biblioteki Harry'ego Trumana w Independence w stanie Missouri.
"Jako student amerykańskiej akademii dowódczo-sztabowej i jako polski żołnierz symbolicznie wprowadził polskie wojsko w nowe realia do struktury Sojuszu Północnoatlantyckiego. Później, działając na różnych stanowiskach, tworzył nowoczesną armię. Był m.in. jednym z prekursorów kawalerii powietrznej" - dodał rzecznik.
"Był żołnierzem surowym i twardym. Był też erudytą: z pamięci cytował Norwida, swobodnie władał językami obcymi, posługiwał się też klasyczną łaciną i znał grekę. W zasadzie wpisywał się w definicję człowieka renesansu" - stwierdził Szulejko.
"Uważam go za oficera kompletnego, który był przygotowany do służby pod każdym względem: psychofizycznym, mentalnym, moralno-etycznym i ideowym. Nie cierpiał biurokracji - bardzo z nią walczył. Popularyzował w armii elektroniczne metody wymiany informacji" - dodał.
"O generale mówiło się +buk wojny+ - to była gra słów, ale charakterystyczne zestawienie. Nie lubił tego określenia, ale miał świadomość tego, że to określenie wynikało z powszechnego szacunku dla jego dokonań i jego postawy. To była najwyższa forma uznania dla jego cech i talentów żołnierskich" - powiedział ppłk Tomasz Szulejko.
Gen. Tadeusz Buk urodził się w grudniu 1960 r. w Mójczy (woj. świętokrzyskie). Najlepszy kolega Buka z dzieciństwa, Krzysztof Kęcki powiedział PAP, że gdy czołgi wyjeżdżały z jednostki i stały niedaleko na drodze, to - zamiast do szkoły - szli je oglądać. Według niego Tadeusz miał przywódczy charakter, był oczytany i nikt nie próbował mu odbierać pierwszeństwa. Nie uznawał porażki, był odważny i uczynny.
Inny kolega Buka z Mójczy, Janusz Kumorowski powiedział PAP, że w dzieciństwie przyszłemu generałowi tylko wojsko było w głowie i w zabawę w nie wciągał innych chłopaków. Według Kumorowskiego druga ważna rzecz dla Buka, to były książki - bardzo dużo czytał. W opinii kolegi był uparty, dociekliwy i wiedział czego chce.
Służbę w wojsku Tadeusz Buk rozpoczął w 1984 r. Ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Pancernych w Poznaniu, studiował też na Wydziale Wojsk Lądowych Akademii Obrony Narodowej w Rembertowie, ukończył również podyplomowe studia dowódczo-sztabowe w USA. Służył m.in. w 18. Batalionie Desantowo-Szturmowym oraz 6. Brygadzie Desantowo-Szturmowej.
W 1999 r. objął stanowisko zastępcy dowódcy 25. Brygady Kawalerii Powietrznej. W latach 2002-2005 dowodził 34. Brygadą Kawalerii Pancernej w Żaganiu. W 2005 r. wyznaczony został od pełnienia obowiązków zastępcy dyrektora Centrum Szkolenia Sił Połączonych NATO.
W styczniu 2007 r. skierowany był do wykonywania zadań w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Afganistanie na stanowisku zastępcy dowódcy Dowództwa Koalicyjnego.
Był dowódcą dziewiątej - przedostatniej zmiany - Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Iraku (2007-2008). Na stanowisko dowódcy Wojsk Lądowych został powołany przez prezydenta we wrześniu 2009 r.(PAP)
rpo/ agn/ wkr/
