Prezydent Gdyni Wojciech Szczurek odebrał w poniedziałek Nagrodę im. Andrzeja Bączkowskiego. Uroczystość wręczenia nagrody, którą przyznano jednomyślnie, odbyła się w redakcji "Rzeczpospolitej".
Kapituła nagrody im. Andrzeja Bączkowskiego uznała, że "Wojciech Szczurek jest wzorem samorządowca i osoby, która spełnia standardy służby publicznej wyznaczone przez Andrzeja Bączkowskiego".
Odbierając nagrodę Wojciech Szczurek powiedział, że jego aktywność skoncentrowana jest w wymiarze lokalnym. Nagroda jest wyrazem uznania i docenienia tego, co dzieje się w Polsce samorządowej - dodał.
Wojciech Szczurek jest prezydentem Gdyni od 1998 roku. W wyborach samorządowych w 2010 roku został wybrany na trzecią kadencję, uzyskując ponad 87 proc. poparcia w pierwszej turze. Był kandydatem niezależnym. Jest absolwentem Uniwersytetu Gdańskiego ze stopniem doktorem prawa, z zawodu sędzią. Z gdyńskim samorządem związany jest od 1990 roku, kiedy został radnym. W latach 1991-1998 był przewodniczącym Rady Miasta. Kandydatura Wojciecha Szczurka do Nagrody im. Bączkowskiego została zgłoszona przez posła Jarosława Sellina (PiS).
Nagroda im. Andrzeja Bączkowskiego, b. ministra pracy, jest przyznawana osobom, które "stanowią wzór służby publicznej" oraz za działalność w ważnych dla Polski dziedzinach, ze szczególnym uwzględnieniem dialogu społecznego i reform w sferze polityki społecznej, oraz za aktywność publiczną opartą na zasadzie działania ponad podziałami.
Nagroda jest przyznawana z utworzonego na początku 1997 r. funduszu im. Andrzeja Bączkowskiego. Sponsorami jest wiele instytucji i osób prywatnych. Laureaci otrzymują kryształową statuetkę, ozdobioną złotym laurem, oraz nagrodę pieniężną.
Początkowo nagrodą i funduszem opiekowała się Fundacja dla Polski. Po 10 latach istnienia Nagrody została powołana samodzielna Fundacja im. A. Bączkowskiego. Do Kapituły Nagrody należą: Grażyna Bączkowska, wdowa po b. ministrze pracy, przyjaciele Bączkowskiego i ministrowie pracy, którzy z nim współpracowali, oraz laureaci nagrody.
Andrzej Bączkowski był działaczem Solidarności i opozycji demokratycznej, po 1989 r. - urzędnikiem, wiceministrem pracy w sześciu gabinetach, począwszy od 1991 r., a od lutego 1996 r. - ministrem pracy. Zmarł nagle 7 listopada 1996 r.(PAP)
edom/ itm/ jra/
