Przepisy prawa prasowego dotyczące obowiązku publikacji sprostowań są niezgodne z konstytucją, gdyż m.in. nie definiują pojęcia sprostowania i nie precyzują okoliczności, w których redaktor naczelny ma obowiązek odmowy zamieszczenia sprostowania - uważa Rzecznik Praw Obywatelskich.
Janusz Kochanowski zaskarżył odpowiedni przepis prawa prasowego do Trybunału Konstytucyjnego.
Za niekonstytucyjną RPO uznał też sankcję karną, która grozi za odmowę opublikowania sprostowania lub odpowiedzi bądź też opublikowanie ich wbrew warunkom określonym w ustawie (grozi za to grzywna lub kara ograniczenia wolności).
Rzecznik przypomina, że przepis art. 31 prawa prasowego nakłada na redaktora naczelnego obowiązek bezpłatnego opublikowania: rzeczowego i odnoszącego się do faktów sprostowania nieprawdziwej lub nieścisłej wiadomości albo rzeczowej odpowiedzi na stwierdzenie zagrażające dobrom osobistym.
Z kolei art. 33 nakłada na redaktora naczelnego obowiązek odmowy publikacji sprostowania lub odpowiedzi jeżeli: nie odpowiadają one wymogom art. 31, zawierają treść karalną lub naruszają dobra osób trzecich, ich treść lub forma nie jest zgodna z zasadami współżycia społecznego oraz podważają one fakty stwierdzone prawomocnym orzeczeniem.
Ponadto redaktor naczelny może odmówić opublikowania sprostowania lub odpowiedzi m.in. jeżeli: nie dotyczą one treści zawartych w materiale prasowym lub są wystosowane przez osobę, której nie dotyczą fakty przytoczone w prostowanym materiale.
RPO wskazuje jednak, że pojęcia sprostowania i odpowiedzi nie zostały w prawie prasowym jednoznacznie zdefiniowane. "Tymczasem od rozstrzygnięcia, czy nadesłany do redakcji tekst jest sprostowaniem lub odpowiedzią, zależy odpowiedzialność za odmowę jego publikacji" - podkreśla Rzecznik.
"Wobec powyższego w przypadku zaskarżonych przepisów wymogi określoności normy prawnokarnej, wynikające z art. 2 i 42 ust. 1 Konstytucji RP, nie zostały spełnione" - stwierdził Rzecznik we wniosku do TK.(PAP)
js/ itm/ gma/
