Sejm przyjął w czwartek uchwałę z okazji 175. rocznicy śmierci skrzypka i kompozytora Henryka Wieniawskiego. Jak podkreślono, był on jednym z najwybitniejszych wirtuozów drugiej połowy XIX wieku i autorem wielu wspaniałych kompozycji.
"W przypadającą 10 lipca 2010 r. 175. rocznicę urodzin Henryka Wieniawskiego - polskiego skrzypka i kompozytora, jednego z najwybitniejszych wirtuozów drugiej połowy XIX wieku, autora wielu wspaniałych kompozycji, profesora w konserwatoriach w Petersburgu i Brukseli, współtwórcy petersburskiej szkoły skrzypcowej, Sejm czci pamięć i wyraża uznanie dla jego zasług" - czytamy w uchwale.
Henryk Wieniawski (1835-1880) polski skrzypek i kompozytor, jeden z najwybitniejszych wirtuozów drugiej połowy XIX w.
W wieku 8 lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach u L.J. Massarta w Konserwatorium w Paryżu, gdzie kontynuował studia kompozycji. Studia skończył nadzwyczaj szybko, z wyróżnieniem. Był profesorem konserwatorium w Petersburgu i Brukseli.
W kompozycjach nawiązał także do polskiej muzyki ludowej; wykorzystywał między innymi motywy poloneza i kujawiaka.
Dawał liczne koncerty w Polsce i Europie. W latach 1872-1874 koncertował z A. Rubinsteinem i P. Luccą w Stanach Zjednoczonych, zdobywając międzynarodową sławę.
Od 1935 roku odbywa się co pięć lat Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego, promujący młodych skrzypków. W Poznaniu działa Towarzystwo Muzyczne im Henryka Wieniawskiego.
Ważniejsze wydane kompozycje: koncerty skrzypcowe - I fis-moll (1853), II d-moll (1870), Polonez koncertowy D-dur (1853), Kujawiak a-moll (1853), Kujawiak C-dur (1853), Capriccio-valse (1854), Scherzo-Tarantelle (1856), Legenda (1860), Etudes-Caprices na dwoje skrzypiec (1863), Fantazja koncertowa na tematy z opery "Faust" (1868), Deux mazourkas characteristiques (1870), Polonez A-dur (1870).(PAP)
ajg/ mzk/ la/ gma/
