Sejm przyjął w czwartek przez aklamację uchwałę dla uczczenia 440-lecia Unii Lubelskiej. Jak podkreślono, Unia Lubelska była pierwszą w czasach nowożytnych próbą regionalnej integracji w skali europejskiej.
"1 lipca 1569 roku doszło do zawarcia w Lublinie unii między Koroną Królestwa Polskiego a Wielkim Księstwem Litewskim, zwanej Unią Lubelską" - podkreślono w uchwale.
Jak przypomniano, w wyniku zawarcia Unii Lubelskiej "powstało federacyjne państwo określane Rzeczpospolitą Obojga Narodów". "Rzeczpospolitą Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego, które miały jednego władcę, który był wybierany wspólnie przez oba narody i koronowany na króla Polski i wielkiego księcia Litwy" - zaznaczono.
Zwrócono uwagę, że wówczas powołano także wspólny Sejm "składający się z Izby Poselskiej i Senatu".
"Rzeczpospolita Obojga Narodów zobowiązała się prowadzić wspólną politykę obronną i zagraniczną, ponadto wprowadzono wspólną monetę. Zachowane zostały odrębne urzędy centralne, wojsko polskie i litewskie, wprowadzono unifikację prawno-ustrojową" - czytamy w uchwale.
Dzięki aktowi Unii Lubelskiej, czyniącemu z Rzeczpospolitej państwo wielu narodów i kultur nastąpił wzrost tolerancji oraz zintensyfikowany został rozwój gospodarczy obu państw - podkreślono w uchwale.
Jak przypomniano Unia Lubelska przetrwała 200 lat, do rozbiorów i "była pierwszą w czasach nowożytnych próbą regionalnej integracji w skali europejskiej". "Jej znaczenie najlepiej oddają słowa Jana Pawła II - od Unii Lubelskiej do Europejskiej" - głosi uchwała.
Podkreślono w niej także "istotną rolę" Unii Lubelskiej w "historii Rzeczpospolitej i całej Europy".
Unia Lubelska była umową międzynarodową Królestwa Polskiego z Wielkim Księstwem Litewskim zawartą 1 lipca 1569 roku na Sejmie walnym w Lublinie. W jej wyniku powstało państwo znane w historiografii jako Rzeczpospolita Obojga Narodów, ze wspólnym monarchą, herbem, sejmem walnym, walutą, polityką zagraniczną i obronną - zachowano odrębny skarb, urzędy, wojsko i sądownictwo. (PAP)
ajg/ la/ jbr/
