W wieku 99 lat zmarła w sobotę w Londynie harcmistrzyni Władysława z Hermaszewskich Seweryn Spławska. Była naczelniczką Związku Harcerstwa Polskiego działającego poza granicami kraju, działaczką harcerską w przedwojennej Polsce, autorką wielu książek o historii harcerstwa.
Urodzona w Małyńsku na Wołyniu 27 grudnia 1910 r. w wielodzietnej rodzinie o tradycjach patriotycznych, ukończyła szkołę podstawową w Bereznem. Do harcerstwa wstąpiła w gimnazjum w 1928 r. W 1931 r. ukończyła Szkołę Handlową w Równem. Jej pierwszy mąż Kazimierz Seweryn był więźniem Kozielska i został stracony w Katyniu.
Ona sama została wywieziona do Kazachstanu w kwietniu 1940 r. Z ZSRR wyjechała do Pahlevi w Iranie w drugiej turze ewakuacyjnej z armią gen. Władysława Andersa. W Teheranie mianowana komendantką harcerek w Chorągwi Irańskiej prowadziła pracę harcerską wśród młodzieży ewakuowanej z Rosji wraz z wojskiem.
Wraz z likwidacją ośrodka polskiego w Teheranie, otrzymała przydział do Harcerskiej Chorągwi Junackiej w Palestynie. Od 1944 r. organizowała pracę harcerską w Wojskowej Szkole Młodszych Ochotniczek w Nazarecie. Tam też została mianowana harcmistrzynią.
Po zakończeniu działań wojennych druhna Włada rozpoczęła studia w Szkole Pielęgniarskiej przy uniwersytecie amerykańskim w Bejrucie. W 1947 r. przyjechała do Anglii, gdzie wyszła za mąż i założyła rodzinę. W 1965 r. wróciła do czynnej pracy harcerskiej jako sekretarka Głównej Kwatery Harcerek.
W latach 1974-76 była sekretarzem generalnym ZHP poza granicami Kraju, a następnie, do 1980 roku naczelniczką harcerek. Następne lata poświęciła na pracę naukową. W 1993 r. wydała książkę "Harcerki w ZHP".
Zawsze podkreślała, że harcerstwu zawdzięczała bardzo wiele: "Harcerstwo wzbogaciło moją młodość. Stworzyło mi możliwość rozwoju zainteresowań, samokształcenia i pracy nad sobą" - powiedziała w jednym z wywiadów.(PAP)
asw/ kar/
