W tym tygodniu wybiorą prezesa IPN

Rada IPN wyłoniła, jako kandydata na prezesa Instytutu, 38-letniego dr. historii Kamińskiego, szefa Biura Edukacji Publicznej IPN. Głosowanie nad jego kandydaturą Sejm ma przeprowadzić w piątek.

Prezesa IPN na pięcioletnią kadencję powołuje Sejm, za zgodą Senatu, zwykłą większością głosów. Kancelaria Sejmu podała, że głosowanie ma się odbyć w piątek rano. W środę kandydaturę zaopiniuje zaś sejmowa komisja sprawiedliwości. Sprawy wyboru prezesa IPN nie ma w planie posiedzenia Senatu 8 i 9 czerwca.

Szef Rady IPN prof. Andrzej Paczkowski mówił, że nie było żadnych konsultacji z politykami co do kandydata. Apelował zaś do polityków, aby uszanowali autonomię Rady i zatwierdzili jej kandydata oraz o swej rozmowie z marszałkami izb o jak najszybsze głosowanie nad kandydatem.

Przedstawiciele klubów PO, PiS, PSL i PJN pozytywnie wypowiadali się dla mediów o kandydaturze Kamińskiego. Szef SLD Grzegorz Napieralski przypomniał, że partia opowiada się za likwidacją IPN.

Sam Kamiński mówił, że jeśli zostanie wybrany przez parlament, jego pierwszym zadaniem będzie wyprowadzenie IPN ze _ stanu bezwładu, w jakim znalazł się w ostatnich miesiącach _ i _ przywrócenie rytmu pracy _. Dodał, że trzeba zmienić wiele tak w funkcjonowaniu IPN, jak i w relacjach ze _ światem zewnętrznym _.

Podczas przesłuchania przez Radę Kamiński mówił, że podstawowym zadaniem nowego prezesa jest _ przekształcenie IPN w sprawnie funkcjonujący urząd państwowy _, do czego konieczny byłby m.in. jasny podział kompetencji i odpowiedzialności między poszczególnymi pionami IPN. Jego zdaniem prezes nie powinien brać na siebie roli wykładni w sprawach historii Polski. Podkreślił, że powinno się stopniowo wygaszać działalność pionu śledczego IPN - wobec przedawnienia zbrodni komunistycznych.

Kamiński to absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. W IPN od 2000 r. Jest szefem Biura Edukacji Publicznej IPN, powołanym przez Kurtykę w kwietniu 2009 r., w miejsce odwołanego wtedy Jana Żaryna. Kamiński zajmuje się dziejami społecznymi Polski Ludowej. Stopień doktora zdobył w 1999 r. na podstawie pracy pt. _ Formy pozainstytucjonalnego żywiołowego oporu społecznego w Polsce 1944-1948 _.