88-letnia Wanda Półtawska, doktor medycyny specjalizująca się w psychiatrii, bliska przyjaciółka papieża Jana Pawła II otrzymała w czwartek honorowe obywatelstwo Lublina. W tym mieście urodziła się i wychowała, a w czasie wojny działała w ruchu oporu.
Prezydent Lublina Adam Wasilewski podkreślił, że nadanie honorowego obywatelstwa to nie tylko wyraz uznania dla dorobku naukowego i dydaktycznego Półtawskiej, ale też dla jej niezłomnej postawy. "Zwłaszcza dzisiaj, upór w obronie własnych przekonań, w czasie, gdy często te przekonania tak bardzo zależą od notowań opinii publicznej, jest godzien szacunku" - powiedział Wasilewski.
W uchwale radni przypomnieli postawę Półtawskiej w czasie wojny, gdy jako harcerka Szarych Szeregów włączyła się w konspiracyjną walkę w obronę Lublina przed hitlerowskim okupantem, za co była potem torturowana i więziona. "Jednak mimo doświadczonego zła nie zatraciła Pani jasnego świata najwyższych wartości wyniesionych z rodzinnego domu ukształtowanych w szkole i harcerskiej służbie" - głosi uzasadnienie uchwały.
"Nic specjalnego w życiu nie robiłam" - powiedziała Półtawska dziękując za wyróżnienie. Podkreśliła, że miała w Lublinie wspaniałych, kochających wychowawców i nauczycieli oraz że w swojej działalności konspiracyjnej nie była sama, tylko w zwartej grupie młodzieży, "która pięknie żyła".
Dodała, że bardzo kocha młodych ludzi. "Na młodzież mnie każdy złapie. Dlaczego? Dlatego, że do nich należy przyszłość i dlatego, że mi ich szkoda. Bo ja miałam piękną młodość, a oni mają marną młodość. Są ogłupiani przez dorosłych, ktoś ich musi bronić" - powiedziała. "Wcale nie jest prawda, że młodzi uważają wartości za staroświeckie. Tylko oni ich nie znają, bo dorośli im nie przekazują" - dodała.
Wanda Półtawska (z domu Wojtasik) urodziła się w Lublinie w 1921 r. Po wybuchu II wojny światowej jako harcerka zaangażowała się w walkę konspiracyjną, w 1941 r. została aresztowana przez gestapo, była torturowana i więziona m.in. na Zamku Lubelskim, a następnie została wywieziona do obozu w Ravensbruck, gdzie była poddawana eksperymentom medycznym przeprowadzanym przez hitlerowskich lekarzy.
Po wojnie, w 1951 r. ukończyła medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1964 r. uzyskała tytuł doktora nauka medycznych. Specjalizuje się w psychiatrii. Pracowała m.in. w klinice psychiatrycznej w Krakowie, prowadziła badania tzw. dzieci oświęcimskich, czyli osób, które jako dzieci trafiły do obozów koncentracyjnych. Wykładała też medycynę pastoralną w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, a w 1967 r. założyła na tej uczelni Instytut Teologii Rodziny, którym kierowała przez 33 lata. Wiele pracy i uwagi poświęciła poradnictwu rodzinnemu, zajmowała się m.in. wpływem przerywania ciąży na psychikę kobiety, a także wpływem antykoncepcji na życie rodzinne i małżeńskie.
Półtawska była bliską przyjaciółką papieża Jana Pawła II, którego poznała jeszcze jako księdza Karola Wojtyłę w Krakowie, kiedy po doświadczeniach z obozu w Ravensbrueck szukała własnej drogi duchowej. Dziejom jej przyjaźni i współpracy z księdzem, potem biskupem Wojtyłą a następnie papieżem poświęcona jest ostatnia książka Półtawskiej pt. "Beskidzkie rekolekcje", w której opublikowana została wieloletnia korespondencja między nimi.
Półtawska ma cztery córki. Jej mąż, Andrzej Półtawski, jest profesorem filozofii.(PAP)
ren/ abr/ jbr/
