*W 155. rocznicę śmierci Adama Mickiewicza, pod pomnikiem wieszcza w parku okalającym pałac w Śmiełowie (Wielkopolska), złożono w piątek wiązanki kwiatów i zapalono lampki pamięci. *
W Śmiełowie Mickiewicz spędził w 1831 r. swoje ostatnie w kraju wakacje, tuż przed wybuchem Powstania Listopadowego. Tutaj wieszcz ma też od ponad 30 lat swoje muzeum.
O rocznicy pamiętali uczniowie ze szkoły podstawowej w pobliskim Żerkowie, radni powiatu jarocińskiego ze swoim starostą i przedstawiciele jarocińskiego magistratu. Niewielka wieś Śmiełów położona jest na terenie miasta i gminy Żerków, w powiecie jarocińskim.
Mickiewicz przyjechał do Śmiełowa w 1831 r. na zaproszenie Gorzeńskich - ówczesnych właścicieli tego majątku. Poecie zarzucano później, że nie kwapił się do udziału w Powstaniu Listopadowym, lecz romansował w tym czasie z piękną żoną Józefa Łubieńskiego Konstancją i w pałacu spędzał czas na rozrywkach. Ze Śmiełowa pojechał do innych miejscowości Wielkopolski, a w marcu 1832 r. do Drezna, a następnie do Paryża.
Kamienny pomnik z medalionem w parku ufundowano w 1931 r., w stulecie pobytu poety na wakacjach w Śmiełowie. W 1940 r. hitlerowcy zburzyli monument. Dopiero w 1970 r. postawiono w tym samym miejscu nowy pomnik z medalionem.
Przed wojną, obok pomnika postawiono także kamienną ławę, na której umieszczono w 1988 r. tablicę przypominającą epizod z udziałem wieszcza. Kustosz śmiełowskiego muzeum Ewa Kostołowska powiedziała PAP, że podczas spaceru we wrześniu 1831 r. Mickiewicz zauważył w parku wyrwane przez wichurę drzewko i powiedział: "oto nasz obraz, ale w tak wielkim jak i małym nie traćmy nadziei, ratujmy co się da i jak się da". Krótko po tym wsadził w to samo miejsce wyrwane z korzeniami drzewko.
Cytat z tej wypowiedzi umieszczono na kamiennej ławie, a posadzony ponownie dąb rósł do 1924 r., kiedy także został zniszczony przez wichurę. Z jego pnia, ówcześni właściciele Śmiełowa Chełkowscy wykonali pamiątkowe cegiełki, a obok posadzili rosnący do dziś dąb amerykański.
Muzeum gromadzi wszelkie pamiątki związane z wieszczem i jego przyjaciółmi. Dzięki finansowej pomocy jednej z największych w Polsce firm zielarskich, w zbiorach znalazły się m.in. oryginalna wizytówka Mickiewicza z 1852 r., tomik "Poezji" z jego dedykacją wydany w 1829 r. w Petersburgu, listy, autografy, portfel, pudełko czeczotkowe, szachy, a także kałamarz używany przez poetę w Turcji, tuż przed jego śmiercią.
Wnętrza śmiełowskiej placówki ozdabiają oryginalne meble, przedmioty rzemiosła artystycznego, obrazy szkół: holenderskiej, francuskiej, niemieckiej i włoskiej.(PAP)
zak/ ls/
