Językoznawca prof. Edward Polański, aktor Bernard Krawczyk oraz Zespół Pieśni i Tańca "Śląsk" im. Stanisława Hadyny - to tegoroczni laureaci nagrody Polskiego Radia Katowice imienia patrona tej rozgłośni Stanisława Ligonia. Ceremonia wręczenia nagród odbyła się w piątek wieczorem w siedzibie rozgłośni.
Nagrody im. Stanisława Ligonia wręczane są przez Radio Katowice od 1983 r. Kapituła wyróżnia nimi osoby zasłużone dla regionu śląskiego w takich dziedzinach jak kultura, twórczość radiowa, działalność społeczna i polityczna.
Prof. Edward Polański jest profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Śląskiego, znawcą współczesnej polszczyzny, kodyfikatorem polskiej ortografii, m.in. redaktorem naukowym "Wielkiego słownika ortograficznego PWN". Od lat jest twórcą tekstów oraz członkiem jury Ogólnopolskiego Dyktanda, nazywanego też "narodową klasówką z ortografii".
Bernard Krawczyk jest aktorem od 58 lat związanym ze scenami regionu: Teatrem Śląskim w Katowicach, Teatrem Zagłębia w Sosnowcu czy Gliwickim Teatrem Muzycznym. Znany jest m.in. z filmowych ról w "Soli ziemi czarnej" oraz "Perle w koronie" Kazimierza Kutza. W swojej karierze teatralnej otrzymał m.in. cztery Złote i dwie Srebrne Maski.
Zespół Pieśni i Tańca "Śląsk" powstał w 1953 r. Jego siedziba mieści się w zabytkowym zespole pałacowym w Koszęcinie. Jego założycielem i wieloletnim dyrektorem był prof. Stanisław Hadyna - kompozytor, dyrygent, literat, pedagog i twórca życia muzycznego. Zespół prezentuje bogaty folklor śląski, w jego repertuarze są także polskie pieśni i tańce z innych regionów oraz opracowania oper, oratoriów, muzyki klasycznej i sakralnej.
Stanisław Ligoń, znany pod pseudonimem Karlik z Kocyndra, był śląskim działaczem kulturalnym i narodowym. Urodził się 27 lipca 1879 r. w Królewskiej Hucie (dzisiejszy Chorzów). Miał wszechstronne zainteresowania i zdolności - był pisarzem, malarzem, ilustratorem, działaczem kulturalnym, reżyserem i aktorem.
Od wczesnej młodości działał w środowisku teatrów amatorskich. W 1917 r. został wcielony do niemieckiego wojska i wysłany do Flandrii. Po I wojnie światowej pisał i rysował w piśmie "Kocynder", używał pseudonimu Karlik. Po podziale Śląska przeniósł się do Katowic, w międzywojniu przez kilka lat nauczał rysunku w miejscowym gimnazjum. W radiu debiutował pod koniec 1927 r.. Prowadził stałe audycje: "Bery i bojki", "Przy sobocie po robocie", "Co niedziela u Karlika brzmi pieśniczka, gro kapela". W styczniu 1934 r. został dyrektorem katowickiej rozgłośni.
Po wybuchu II wojny światowej wyjechał do Warszawy, później wyjechał z kraju, zamieszkał w Jerozolimie. Działał tam na rzecz żołnierzy polskich i uchodźców na Bliskim Wschodzie. Zmarł w Katowicach w 1954 r. Jego pogrzeb, w którym wzięło udział około 10 tys. osób, stał się manifestacją Śląska i śląskości.
Od lipca tego roku w siedzibie rozgłośni Polskiego Radia Katowice działa poświęcona Ligoniowi izba muzealna. Zebrano tam m.in. pamiątki śląskiej radiofonii - makietę pierwszej stacji nadawczej, dawno wycofane z użytku magnetofony reporterskie o rozmiarach walizki i płyty decelitowe, na których przed dziesiątkami lat nagrywano audycje. Zgromadzono też liczne fotografie Ligonia i innych postaci z historii Polskiego Radia Katowice.
W skład kapituły radiowej nagrody im. Ligonia wchodzą: profesorowie Andrzej Bochenek, Julian Gembalski, Tadeusz Sławek i Wilibald Winkler, wnuk Stanisława Ligonia Andrzej Sas-Jaworski, redaktor naczelny Radia Katowice Jacek Filus i dziennikarz tej rozgłośni Henryk Grzonka. Grzonka, który od lat prowadzi audycję "Ligoniowe Radio", otrzymał w piątek od rodziny Ligonia pamiątkową statuetkę za kultywowanie jego pamięci. (PAP)
mtb/ hes/ jra/
