Pochodzące z XV w. rzeźby sakralne trafiły na stałe do zbiorów wrocławskiego Muzeum Narodowego. Zabytki najprawdopodobniej wywieziono z wrocławskich kościołów w trakcie II wojny światowej.
Do zbiorów wrocławskiej placówki trafiły: Ukrzyżowanie tęczowe (z początku XV w.), które przed wojną znajdowało się w kościele św. Marii Magdaleny, rzeźby świętych Piotra i Pawła z poliptyku złotników wrocławskich z 1473 r. oraz popiersia św. Andrzeja i biskupa z retabulum kuśnierzy wrocławskich z 1497 r.
Rzeźby trafiły do wrocławskiej placówki dzięki prowadzonej od lat przez Muzea Narodowe we Wrocławiu i w Warszawie polityce łączenia zespołów zabytkowych, rozbitych w czasie i bezpośrednio po zakończeniu II wojny światowej - poinformowała we wtorek PAP rzeczniczka Muzeum Narodowego we Wrocławiu Anna Kowalów.
Najcenniejszą rzeźbą jest Ukrzyżowanie tęczowe, którego powstanie datuje się na lata 1410-1420. Na rzeźbę składają się figury: Chrystusa na krzyżu, św. Marii Magdaleny, Matki Boskiej Bolesnej, św. Jana Ewangelisty oraz Longinusa i setnika. W trakcie II wojny światowej cześć tych figur zostało wywiezionych z Wrocławia przez Niemców do klasztory Franciszkanów w Prudniku. W 1948 r. zespół tych rzeźb został podzielony pomiędzy dwa muzea - we Wrocławiu i w Warszawie. W tym roku grupa Ukrzyżowania tęczowego powróciła na stałe do Wrocławia. Będzie pokazywana w całości po raz pierwszy po 1945 r. na wystawie "Sztuka Śląska XIV-XVI w."
We wtorek Kowalów poinformowała także, że wrocławskie Muzeum Narodowe wzbogaciło się o pochodzący z początku XX w. rysunek wrocławskiego artysty Paula Fegeler-Felkendorffa. Rysunek przedstawiający portret mężczyzny przed wojną znajdował się w zbiorach Śląskiego Muzeum Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Niedawno został odnaleziony w Berlinie i za sprawą Niemieckiej Fundacji im. Ferdinanda Moellera przekazany wrocławskiej placówce.(PAP)
pdo/ abe/
