Zakończył się remont siedmiu witraży Stanisława Wyspiańskiego otaczających ołtarz w prezbiterium bazyliki franciszkanów w Krakowie. Renowacja trwała od lipca.
Odnowione dzieła przedstawiają błogosławioną Salomeę, świętego Franciszka, Ducha Świętego i motywy roślinne oraz żywioły wody i ognia.
Jak powiedział PAP architekt Mikołaj Kornecki ze Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK), konserwacja prac Wyspiańskiego jest nie tylko kwestią estetyki. Dzięki temu, że od zewnątrz budynku witraże zostały zabezpieczone dodatkowymi szybami, klasztor zyskał ochronę termiczną i nie będzie już tracił ciepła.
Witraże świątyni były poddane renowacji w latach 80. ubiegłego wieku, jednak profesjonalny jak na ówczesne czasy remont i montaż okazał się nietrwały. Montaż okien witrażowych nie uchronił dzieł sztuki przed wstrząsami, powodowanymi przez przejeżdżające obok tramwaje. W rezultacie pola witrażowe wewnątrz świątyni wymagały pełnej konserwacji.
Zdaniem Lesława Heine, konserwatora odpowiedzialnego za tegoroczny remont, obecna konstrukcja i montaż okien są tak trwałe, że kolejnego przeglądu można dokonać za 30, a nie za 15 lat (bo jak dotąd przeglądy witraży odbywały się co 15 lat).
Koszt renowacji siedmiu witraży wyniósł ok. 260 tys. zł. 90 proc. tej sumy pochodziło z Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków Krakowa, a 10 proc. z oszczędności franciszkanów.
Prawdopodobnie w przyszłym roku będzie wyremontowany najsłynniejszy witraż świątyni - ekspresjonistyczny "Bóg Ojciec" (inne nazwy "Stań się", "Stworzenie świata") w zachodnim oknie bazyliki, nad chórem. Dwa lata temu został on zabezpieczony i oczekuje gruntownej odnowy.
Wyspiański na prośbę franciszkanów wykonał projekty witraży w latach 1897-1902. Szkła, wykonane w Innsbrucku, osadzono w oknach prezbiterium w 1899 r., a cztery lata później w oknie zachodniej fasady ("Bóg Ojciec").
Jak opisują franciszkanie, koncepcja witraży była jak na ówczesne czasy nowatorska. Artysta odszedł od średniowiecznego podziału okna na małe kwatery z odrębnymi scenami (np. w kościele Mariackim), a wykorzystał całe okno do przedstawienia sceny.
Wcześniej, od maja do listopada 1895 r., Wyspiański pracował nad polichromią kościoła franciszkańskiego. (PAP)
bko/ abe/
