Oszczędzając na emeryturę nie kierujmy się nazwą

Większość Polaków nie oszczędza na emeryturę i nie planuje w najbliższej przyszłości odkładać pieniędzy z myślą o niej – na przykład z badań CBOS wynika, że to aż 55%. Dane te mogą świadczyć albo o zbyt małej wiedzy Polaków na temat możliwości oszczędzania, albo też o braku środków na ten cel. Tymczasem warto, pomijając I i II filar, zastanowić się nad sposobami gromadzenia kapitału, z którego będzie można korzystać po zakończeniu pracy zawodowej.

Na rynku jest wiele produktów finansowych kierowanych do osób, które chcą odkładać pieniądze na przyszłą emeryturę. Są one reklamowane jako długoterminowe plany inwestycyjne, programy oszczędnościowe lub programy emerytalne - podejmując decyzję nie powinniśmy jednak zbytnio kierować się nazwą.

Przed podjęciem decyzji warto natomiast zdać sobie sprawę, że długoletnie oszczędzanie wymaga przede wszystkim systematyczności. Podstawą budowania kapitału na przyszłość jest regularne odkładanie ustalonej kwoty pieniędzy, najlepiej zależnej od wysokości zarobków. Długi okres, przez który będą gromadzone oszczędności, działa na korzyść klienta. W wieloletniej perspektywie regularne odkładanie nawet niewielkich kwot pozwala zgromadzić pokaźne środki. Na przykład inwestując co miesiąc przez 30 lat 200 zł w fundusz akcyjny możemy zgromadzić ponad 300 tys. zł, przy założeniu około 10% rocznej stopy zwrotu z takiej inwestycji.

Drugi ważny element to koszty, jakimi nasze oszczędności będą obciążone. Na rynku jest wiele produktów określanych jako programy inwestycyjno-oszczędnościowe w formie polisy ubezpieczeniowej, często sprzedawanych jako produkt „skrojony” pod potrzeby emerytalne. Szczególnie w przypadku tego typu ubezpieczeń należy uważać na poziom kosztów, ponieważ bardzo często obciążone są one podwójnie tzw. „opłatą za zarządzanie”. Pobiera ją towarzystwo ubezpieczeniowe (zwykle w wysokości około 2% rocznie), a dodatkowo, co roku opłatę za zarządzanie pobierają także fundusze inwestycyjne. Zależnie od typu funduszy może ona przekraczać nawet 4%.

Przeanalizowaliśmy, jak wysokość tych opłat wpływa na zgromadzony po 20 latach kapitał. Dla przykładu - inwestując w fundusz zrównoważony, gdzie opłaty wynoszą 3%, poprzez polisę ubezpieczeniową, w której dodatkowa opłata wynosi 2,4%, całkowity koszt to 5,4% rocznie. Kontynuując nasz przykład – dla funduszu zrównoważonego, bezpieczne założenie co do rocznej stopy zwrotu to 11%, jeśli nałożymy na to koszty opisane wcześniej (11%-3% opłata TFI -2,4% opłata firmy ubezpieczeniowej) to możemy spodziewać się rocznie 5,6% zysku.

Warto pamiętać, że tzw. procent składany działa tu zdecydowanie na niekorzyść klienta. Oto przykład: 10 000 zł zainwestowane na 20 lat ze stopą zwrotu 5,6% da nam na koniec 29 735 zł zysku. Gdybyśmy natomiast pominęli opłatę ubezpieczyciela, inwestując bezpośrednio w fundusz, czyli nasza stopa zwrotu wyniosłaby 8% (11%-3%) to samo 10 000 zł po 20 latach da nam 46 609 zł, a więc ponad 56% więcej.

Podsumowując: warto oszczędzać na emeryturę i robić to systematycznie, odkładając choćby po 100 zł miesięcznie. Decydując się na konkretny produkt trzeba uważnie sprawdzić koszty, jakie będą się z nim wiązały - ocenić ile naprawdę kosztują wszelkie oferowane opcje i usługi dodatkowe oraz czy rzeczywiście są nam one potrzebne. Każdy dodatkowy procent, który możemy zarobić w przypadku wielu lat oszczędzania ma ogromne znaczenie i oznacza po prostu więcej pieniędzy na przyszłą emeryturę.