Ostatnio Pani Kasia pisała o mega odbiciu w pierwszym kwartle ..............

Trzy myśli naszły moja łepetynę po lekturze tego felietonu. Pierwsza, to myśl odkrywcza – jest wielka korelacja pomiędzy momentem publikowania tekstów Pani Katarzyny, a chwilą, w której indeksy na GPW zawracają na północ :). To by trzeba wyjaśnić. Druga myśl ma związek ze zwrotami w stylu „byki nie poddadzą łatwo tego ważnego wsparcia”. Od razu oczyma wyobraźni widzę inwestorów, którzy walczą do ostatniego tchu o utrzymanie wsparcia, wyciągają z kont i lokat ostatnie złotówki, sprzedają samochody i telewizory, biorą kredyty, żeby jednak coś kupić, żeby był popyt, a potem giną heroicznie z pustymi kontami, niewypłacalni, patrząc mętnymi już oczyma, jak wartość ich portfeli znika, rozpada się w niebywałym tempie. Ale tanio wsparcia nie oddali. Chwała im. Trzecia myśl, to takie zaciekawienie, bo tak patrzę sobie na wykres WIG z okresu marzec 1998 – marzec 2000 i zastanawiam się, kiedy i na jakiej podstawie orzekłaby Pani Katarzyna, że spadki (te poniżej 11 tys. pkt.) już za nami.

Słuchajcie się Kasiuli - to najmądrzejsza analityczka !