Panie Liberał. Nie bronie tu autora ale zaden art. jesli jestesmy istotami rozumnymi nie moze nas skolonic do popelnienia czegokolwiek. Free will.

Skopiować != ukraść. Chcesz sobie skopiować mój telefon, samochód, mieszkanie? Proszę bardzo!

Tak łatwo się godzę, bo rozumiem, że pozwolenie na zrobienie kopii w żaden sposób nie umniejszy mojego stanu posiadania. Nic na tym nie tracę, wręcz przeciwnie, zyskuję chociażby Twoją wdzięczność.

Kradzież to zupełnie inna kategoria pojęciowa. Warunkiem koniecznym kradzieży jest odebranie komuś tego co posiadał. W przypadku praw autorskich używanie słowa kradzież jest pozbawione sensu.

Mimo wszystko dystrybutorzy treści uwielbiają to robić (jak również liczyć hipotetyczne straty spowodowane łamanie praw autorskich), bo to doskonały sposób by wzbudzić w nas - odbiorcach, poczucie winy.

Pamiętaj zatem, to tylko łamanie licencji, nie kradzież i, że to prawo dostosowywane jest do bieżącej definicji moralności, a nie odwrotnie.

bardzo dobra argumentacja. Niestety, pomija kilka istotnych wątków. Przede wszystkim:kwestia "lamania licencji" - trudno o niej mowic, jesli bylo sie kolejnym uzytkownikiem - tzn jesli nie zawarles umowy ze sprzedawca (wytworca). Warto by tez wspomniec o slynnych "paserach biblioterkarskich", czyli o "dziwnej" mozliwosci darmowego (a nawet dotowanego) czytania ksiazek bez koniecznosci ich zakupienia,

To bardzo skomplikowany problem, gdyż samo ściągnięcie pliku mp3 nie prowadzi do kradzieży w powszechnym rozumieniu tego słowa- i z tym się trzeba zgodzić. Natomiast może pozbawić autora potencjalnego zysku z utworu. Utwór ściągnięty z Internetu nie będzie już prawdopodobnie legalnie kupiony-nie oszukujmy się.
Problem leży trochę z innej strony a mianowicie: Autor dostaje kilka procent ze sprzedaży utworu, większość zarabia wytwórnia fonograficzna i to ona zacięcie walczy z „piratami” –RIAA, ZPAV. To w interesie wytwórni jest aby uniemożliwić użytkownikowi korzystanie z sieci p2p, poddała się już kazaa, imesh, bearshare, za parę lat nie będzie już swobody w p2p. Wielkie organizacje Fonograficzne ograniczają postęp i wykorzystując swoją siłę, zastraszają –co gorsze skutecznie. A gdyby tak pominąć udział wytwórni w rynku muzycznym- umożliwia nam to Internet- wyobraźcie sobie: Autor nagrywa utwór i wprowadza go do sieci podpisując umowę z sklepem internetowym, nie musi produkować okładki, płyty CD itp. żeby dotrzeć do szerokiej publiczności. Wielkie wytwórnie Fonograficzne nie są już koniecznością- i one o tym wiedzą - dlatego tak się boją postępu i atakują go- instynkt samozachowawczy :).
Pytanie brzmi: Ile czasu jeszcze uda im się walczyć z postępem, 10, 20 ,50 lat? I Tak w końcowym rezultacie skazani są na porażkę.

Właśnie nie chodzi o to żeby każdy mógł wgrać swoje mp3 bo wtedy robi sie zamieszanie-gdyby powstał serwis publikujący selekcjonowane mp3 znanych lub poważnych wykonawców. Chodzi o to żeby muzyka popularna znalazła się w internecie-muzyka komercyjna a nie tylko mniej popularny undergrand muzyczny. Przenieść muzyke do nowego medium na nowe pole eksploatacji-tańsze i wygodniejsze. Co dało by kożyść wszystkim oprócz wytwórni fonograficznych. no cóż -trudno ktoś musi stracić.