Witam. ja [pracujęw banku od kilkumastulat. Treaz ptraca w banku przypomuna prace akwizytora. Pracowicy maja wyznaczone zplany sprzedazowe, ktor sa coraz trufnmiejsze do realizacji. Myślę ze ja nie polecałabym pracy w banku nikomu. Pozdawian Danuita

zasadniczo jestem inżynierem (płeć piękna)... ciekawe dlaczego niepracuje w swoim zawodzie? tylko jako pracownik merytoryczny przyjmujący wnioski bez większych perspektyw znalezienia pracy w kierunku skończonych studiów. wydaje mi sie że w artykule powinno sie nakreślić jaka dziedzina najbardziej interesuje pracodawców. inną kwestią jest fakt, że kończąc studia niezależnie czy są one wieczorowe, zaoczne czy dzienne (na to nikt niezwraca uwagi) i tak niema dla nas pracy... i po co mi było tyle lat na tej poltechnice sie trudzić? ale co nas nie zabije napewno nas wzmocni;]

pozdrawiam... i przyłączam się do przedmówcy

Popieram przedmówce ja z zamiłowania Historyk, skonczyłem na informatyce z automatyką i bardzo się z tego ciesze, a na marginesie już w planach, mam podyplomowy kierunek, przekwalifikowanie na ekonomie z informatyką bo na to jest zapotrzebowanie, a przynajmniej będe miał większy szanse na rynku pracy, obecnie pracuje jako automatyk, a co będe robił za rok to tylko od Boga zależy :)

ja z przypadku dostałam się na politechnikę, kształcę się w jednym z wyzej wymienionych zawodów i chciałabym tlyko jedno powiedzieć.
to że ludzie są humanistami nei uprawnia ich do krytykowania innych. wielokrotnie spotkalam sie z pytaniami "a co ty będziesz po tym robić?" (oczywiscie ironicznymi). to że nie potraficie wymówić nazwy mojego wydziału nie znaczy, ze to jakies p******* bez ladu i skladu.

coraz czesciej wykladowcy otwieraja mi oczy, mozna zrobic tak wiele w polsce i dla polski, a tymczasem moi znajomi niepotrafia policzyc 1 podzielone przez 2... chyba coś jest nie wporządku.

budujemy obraz kultury - te wszystkei audycje w radiu promujące kulturę, teatr, psycholgię, socjologię, etc... a gdzie programy publicystyczno naukowe związane z polskim przemysłem? raz udalo mi sie na tkai trafic bo mialam odwolane zajecia (o 9 rano). wydaje mi sie ze gdyby otworzyc mlodym ludziom troche oczy na to co mozna w zyciu ze soba zrobic byloby nam- aktualnie im - łatwiej podejmowac decyzje na temat tego kim chca byc w przyszlosci. pamietam problem z okresleniem swoich mozliwosci przed ktorym stanelam po maturze.

chemia? a co mozna po niej robic - uzyc w szkole?, fizyka? - mozna zostac premierem... a gdzie sie podzialy programy tkaie jak kwant i inne. byloby wspaniale gdyby promocja takich dziedzin nauki odbywala sie na antenie telewizji publicznej. ostatnio tez ogladalismy an zajeciach jeden z odcinkow kwantu. Moze to i smieszne o czym mowili, ale sama idea programu - byla wspaniala , pokazywala co jest, dlaczego jest, rpace w laboratorium, w przemysle... i prognozy an rozwoj w przyszlosci. niesamowite... brak mi tego dziś. brak nam polotu - zamiast tego są seriale.

Kilka lat temu na topie była informatyka. Wtedy rzesze młodych ludzi (i ja rownież) uczyły się właśnie informatyki. Szybko okazało się, że rynek jest przesycony i nie każdy znajdzie pracę w swoim zawodzie. Na studia zarabiałem pracując fizycznie w fabyce. Po studiach poszedłem do wojska gdzie przez pół roku nie robiłem nic konkretnego - a z informatyki trzeba być stale na bierząco żeby nie wypaśc z gry. Później byłem przez rok bezrobotnym ale nie zmarnowałem tego czasu. Znalazłem w koncu pracę w małej firmie. I okazało się że sama znajomość informatyki nie wystarcza zeby byc dobrym informatykiem. Np. księgowość przedstawia mi swoje problemy jezykiem "księgowym" - szybko musiałem się douczyć co to są te wszystkie dekretacje, bilanse, plany kont - inaczej nie wiedziałbym co dziala nieprawidłowo w systemie księgowym firmy. Przydała się rownież wiedza ze szkoły średniej oraz ta ktora nabyłem w fabyce - byłem w stanie naprawić drobne usterki w automatyce maszyn na produkcji, nie bałem się śrubokręta ani wiertarki. Wielu rzeczy (związanych z informatyką i nie tylko) uczyłem się od podstaw bo studia, nawet te najlepsze, to tylko połowa sukcesu. Piszę to wszystko bo uważam, że trzeba mieć wiedzę z wielu dziedzin żeby być dobrym i docenianym pracownikiem. Przydaje się psychologia, matematyka, fizyka i wiele innych. Jak już tu ktoś napisał, trzeba być elastycznym . Pozdrawiam :)

czytając to co tutaj zostało napisane od wczoraj utwierdzam się w przekonaniu, że moje obawy są słuszne. Ja jestem kobietą i studiuję coś takiego jak technologia chemiczna. Marzy mi się, ze będę kimś kto mógłby ruszyć cos w polsce, otwierać nowe fabryki, nowe linie produkcyjne... ale boję się... boję się, że banki i politycy beda mi rzucac klody pod nogi. Jestem kobieta pracujaca i pracy sie nie boje, nawet tej fizycznej... przez wakacje dorabialam sobei scinajac drzewa pią tarczową, naucyzlam sie obslugi srubokreta, wieratrki, piły, piły tarczowej, siekiery, różnych pokretelek, ktorych nazwy nei pamietam... jestem generalnei otwarta... ucza nas w szkole, ze niektore przedmioty takei jak automatyka mamy wlasnie po to by moc dogadac sie z ludzmi takimi jak pan powyzej - automatyk. I to ma jakis sens.
ale jak patrze na moich znajomych... jest nas obecnie 70 na roku. i pytam sie ich co chcieliby robic,a oni odpowiadaja ze pracowac w laboratorum przy szpitalu,t oz astanawiam sie czy przypadkiem nei anstapil jakis konflikt miedzy tym co nas ucza - instalacje, projektowanie i tkaie tam...a tym co de facto lduzie ebda robic. Niektorzy po anszych studiach pracuja na poczcie. to tez mnei rpzeraza... ale wydaje mi sie tez, ze problem lezy w samych lduziach - w tym czy chcemy rpacowac w zawodzie i dazymy do teog wszelkimi srodkami,czy tez marzy nam sie ciepla posada w jakims neisprecyzwanym blizej zakladzie, a co znatury troche sie kloci z naszymi kwalifikacjami.
mam pomysl na nowa instalacje, i wykorzystanie pewnego źródła energii... i chcialabym cos z tym zrobic w przyszlosci... ale czy mi wyjdzie? czy tez skoncze jako pani na poczcie?

wciaz jednak wierzyc chce ze to ja bede tworzyla miejsca pracy... ze wezme kredyt ktory moze bede splacac do kocna zycia... i ze otworze jakis zaklad produkcyjny...z e rusze swoje miasto ze stagnacji....ze zatrudnie kilku ludzi od ochrony srodowiska od automatyki... kilku robotnikow i jedna ksiegowa...

mam marzenia. zobaczymy co z tego wyjdzie.
a jak nie...t o rozpoczne serie nowych programow publicystyczno naukowych. :P zeby obudzic w nastepcach chec dzialania.
ciekawi mnei tlyko jedno,c zy trafię na lduzi optymistycznych, ludzi ktorzy sa chetni zapalu jak ja... do tej pory gdy tlyko wspominalam komus o moich planach spotykalam sie z ironicnzym usmieszkiem i uwaga ze mi sie nei uda... i juz zapalila mi sie czerwona lampka.
reasumująć - oc o chodiz w wypowiedzi - nie chdozi tlyko o to ze to my bedziemy ptorzebni pracodawcom... chodzi tez o to, ze to my bedziemy potrzebni jako pracodawcy. tylko ten raport jest niefortunnie sformułowany.

Bardzo dobre podejście do sprawy. Po co pracować dla kogoś, jeżeli można pracować dla siebie. Ktoś może powiedzieć że powtarzam truizmy, ale największe spustoszenie PRL wyżądziła w psychice ludzi. Zmieniła ich w bande idących na łatwizne i nastawionych roszczeniowo sępów. Dlatego potrzeba jak najwięcej ludzi takich jak Ty. Mam 23 lata i nieudany biznes za sobą, ale sie nie poddaje. I tego wszystkim życzę.

do nie humanistki - bardzo dobrze wybrałas:) ale wiedz że nigdzie nie jest łatwo i to że studiujesz własnie taki kierunek nie znaczy że jestes najlepsza- po prostu udało Ci sie ale pamietaj ze musisz to pielegnowac zeby dojsc do czegosc studia to nie wszystko! wiecej skromnosci! humanisci dobrze zdaja sobie sprawe ze swojej pozycji na rynku i nie musisz tego podkreslac bvo nie jestes najmodrzejsza....Zdziwiłabys sie wiedza niektorych humanistów, a na ekonomii i finansach tez sie znaja łojjjjj jeszcze musisz duzo sie chyba nauczyc!