Zadziwiające jest to., że żaden myślący człowiek, z mediów i tych z tytułami,nie chce publicznie stwierdzić żałosnej prawdy. Może jeszcze czekają, z delikatności, aby minął okres nieformalnej, "publicznej żałoby" po śmierci tego policjanta,.Dopiero wtedy, gromadnie skoczą do gardeł osób winnych zaniedbań i bezmyślności, braku wyobraźni, braku profesjonalizmu w wykonywaniu obowiązków, ustalaniu praw i procedur w Policji, tak poselskich, jak i ministerialnych i kierowniczych w Policji..Nie zostawią suchej nitki na wielu osobach, które są winne tej sytuacji (że policjanci bezbronni, niewyszkoleni, bez dobrych szkoleń, procedur i regulaminów, oddają życie za błędy tych co biorą dużą kasę za ich umocowanie i wyposażenie - od strony prawnej, materialnej i organizacyjnej.
Czuma ma rację - dajmy szerszy dostęp do broni obywatelom. Bandyci broń mieli, mają i będą mieć, taką, jaka im potrzebna i na jaka mają ochotę. Szkolmy i wyposażajmy policje tak, jak to robią wzorcowe policje świata i Europy. Nie oszczędzajmy na ludzkim życiu i bezpieczeństwie, bo to pozorne oszczędności. Każdy policjant, ktorego szkolimy i utrzymujemy z podatkow, po latach służby jest drogocenny, zresztą jak każde ludzkie życie, ale on jeszcze wchłonął wiele kosztów szkioleń i doświadczeń - nie pozwalajmy, aby tacy ludzie mieli ginąćw w samobójczych interwncjach, bez broni, w pojedynke - w interwencji wobec grupy uzbrojonych bandytow. Policjant nawet w obecnym stanie prawnym powinien mieć prawo i obowiązek, noszenia broni także po służbie i na urlopie. Bo ma tez obowiązek zawsze i wszędzie reagować jak policjant, anie jak cywilbanda, bezbronna z kulakami, do bandyty z nożem lub pistoletem maszynowym, i to o każdej porze dnia i nocy, w każdym miejscy i czasie, bez względu na to czy jest na urlopie, czy po służbie.
Dlaczego oczekujemy, i to z wyrzutem w mediach, od przeciętnych, bezbronnych, nie wyszkolonych w walkach wręcz - gapiów, w tym matek,z dziećmi, babć i dziadków, a nawet młodzieńców i facetów i kobiet nawet w średnim wieku, aby bez broni rzucali się do walki z uzbrojonymi gangsterami, bo bezbronny (z winy wielu odpowiedzialnych osób) policjant jest w pilnej potrzebie pomocy społecznych obrońców (głupiego, polskiego) prawa na polskiej ulicy. To nie to samo, co podać gałąź tonącemu, jak mam uderzyć bandytę, który najpewniej ma w kieszeni nóż, tasak, pałkę, a może i pistolet - z którymi nie rozstaje się idąc na spacer, na mecz, do pubu, do dyskoteki. Już widzę tego dzielnego dziennikarza i polityka, wytykającemu ludziom na przystanku, że nie zbili dwóch, zbrojonych w noże bandytów, w obronie policjanta. Pewnie oni skoczyliby bandytom do gardła i wyrwali im te noże??? Trzeba zmienić procedury interwencji policyjne, obrony koniecznej, strzelania w miejscu publicznym, szkolenia policji, a by zawsze we dwójkę, po wezwaniu wsparcia, podejmowali interwencje, aby byli lepiej wyposażeni w broń i zabezpieczenia niż przeciętny, polski bandyta. Aby obywatel polski, raniąć lub zabijając napastnika w obronie własnej, czy innej osoby, wiedział, że polskie prawo jest po jego stronie, a nie po stronie bandyty i jego adwokatów. Gdyby na tym pzrystanku, kilkoro ludzi miala olegalnie broń palną, było dobrze przeszkolonych i umiało sie nia wlaściwie posłużyć, a prawo polskie by to ładnie umocowywalo, to pewnie skoczyliby w stronę bandytow, z komendą, rzuć nóż bo strzelam, padnij gnido bandycka na glebę i leż, aż przyjedzie patrol. A gdyby andziory chclały wiac z miejsca napadu, czy juz dokonanej zbrodni - społeczni, uzbrojeni i wyszkoleni obrońcy prawa z tłumu gapiów, wiedzieliby, że prawo ich namawia do strzelenia im w nogi i jeszcze otrzymają nagrodę. I wiedzieliby, że na drugi dzień bandyta nie będzie (jak to jest obecnie) na wolności i znal ich adres, nazwiska i nie zagrozi ich rodzinie.

Jak zwykle dziennikarz pisze głupoty (że niby tylko 8 lat obecnie grozi umyślnemu mordercy?) pod publiczkę, aby ubogacić opisywany projekt zmian w KK:
Obecnie jest tak w polskim p[rawie karnym:
Rodzaj zabójstwa [edytuj]

W prawie polskim ze względu na zagrożenie wymiarem kary rozróżniono poniższe rodzaje zabójstwa:
Podstawowy typ zabójstwa [edytuj]
Typ podstawowy zabójstwa określa art. 148 § 1 kodeksu karnego: Kto zabija człowieka, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
Kwalifikowane typy zabójstwa [edytuj]

Kwalifikowane typy zabójstwa, niekiedy popularnie określane jako "morderstwa", to czyny kwalifikowane ze względu na sposób działania sprawcy, względnie związek z popełnieniem innego przestępstwa lub określoną motywacją sprawcy albo rozmiar skutków zabójstwa. Do dnia publikacji wyroku TK z dnia 16 kwietnia 2009r. w przypadku typów kwalifikowanych orzekana była alternatywnie kara 25 lat pozbawienia wolności lub kara dożywocia. Stwierdzenie przez Trybunał Konstytucyjny niekonstytucyjności zakwestionowanego przepisu art 148§2 k.k. w zaskarżonym zakresie powoduje utratę mocy obowiązującej przez ten przepis w części dotyczącej sankcji. Pozbawiony sankcji art. 148 § 2 KK nie może być bowiem stosowany do czasu nowelizacji tego przepisu przez parlament zmierzającej do przyporządkowania typowi czynu zabronionego opisanemu w art. 148 § 2 KK sankcji mieszczącej się w porządku konstytucyjnym. W następstwie niniejszego wyroku sfera dyskrecjonalnej władzy sędziego w zakresie sankcji za zabójstwo kwalifikowane zostaje poszerzona w porównaniu z dotychczasowym stanem prawnym. Do czasu nowelizacji art. 148 § 2 KK niezmiennie pozostaje w mocy art. 148 § 1 KK, co stwarza sędziemu możliwość wymierzania kary nie tylko 25 lat pozbawienia wolności oraz dożywotniego pozbawienia wolności, ale też w indywidualnych sytuacjach kary od 8 lat do 15 lat pozbawienia wolności. (Wyrok TK z 16.4.2009 r., P 11/08)

Sprawca zabójstwa dokonanego w celu wrogim RP na osobie funkcjonariusza publicznego lub działacza politycznego ponosi surowszą karę za zamach terrorystyczny. Surowiej są też karane zabójstwa dokonywane jako udział w zbrodniach wojennych.
Uprzywilejowane typy zabójstwa [edytuj]

* zabójstwo w afekcie (w stanie silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami) - zagrożone karą pozbawienia wolności na czas od roku do 10 lat (art. 148 § 4 k.k.).
* dzieciobójstwo – zagrożone karą pozbawienia wolności na czas od 3 miesięcy do lat 5 (art. 149 k.k.)
* zabójstwo na żądanie i pod wpływem współczucia – zagrożona karą pozbawienia wolności na czas od 3 miesięcy do lat 5 (art. 150 k.k.).

Zabójstwo a nieumyślne spowodowanie śmierci [edytuj]

Zabójstwa nie należy mylić z nieumyślnym spowodowaniem śmierci, które różni się od zabójstwa tym, że sprawca nie działa z zamiarem (ani bezpośrednim, ani ewentualnym) spowodowania śmierci ofiary, ale powoduje śmierć przez nieostrożność, najczęściej przez niezachowanie obowiązujących przepisów, np. drogowych o ruchu pojazdów. Może to mieć miejsce także wtedy, gdy sprawca działa wprawdzie umyślnie, ale w zamiarze popełnienia innego czynu, niż zabójstwo (np biorąc udział w bójce lub pobiciu) i sprowadza skutek śmiertelny, którego bynajmniej nie chciał, ani nie godził się nań, ale który powinien był i mógł przewidzieć.

dlaczego nie pociągnięto do odpowiedzialności karnej pasażerów za nieudzielenie pomocy?-jest na to paragraf!-po co tworzymy martwe przepisy?

ludzie na przystanku nie będa nikomu pomagać (co wymaga duzej odwagi), bo wiedzą że zgodnie z prawem nie powinni, bo jeśli w samoobronie zatłuką bandyte to czeka ich kilka lat procesów i wiele lat więzieniu w towarzystwie wiadomo jakim. Głowa w piasek i cicho, może mi się uda. Mówią że komunizm zniewalał ludzi, ale na ulicy tak źle jak teraz dawno nie było (po owocach ich poznacie ..)

A za zabójstwo dziecka albo staruszki nie? Powinno być dożywocie za zabójstwo. Nieważne kogo. A tak właściwie to powinna być śmierć. Za pobicie - sprawca powinien być tak samo pobity + wieżenie, za gwałt - zgwałcony + więzienie, za kradzież - okradzony + wieżenie. Czyli zadośćuczynienie tym samym, żeby poczuł jak to jest, plus kara.

No ale to przecież nie wysokość, ale nieuchronność kary miała decydować o jej skuteczności. Tak przynajmniej nauczają różne mądrale z profesorskimi tytułami w środkach masowego rażenia. I co? Już ta wykładnia nie obowiązuje?

Z całym należnym temu policjantowi szacunkiem pytam, czy w Polsce prawo musi być stanowione w takich emocjonalnych doskokach? Na cito? Wyrywkowo ?