Wystarczy, aby każdy miał indywidualne konto ubezpieczenia zdrowotnego z limitem na wydatki zdrowotne z niego opłacane i płacił kartą elektroniczną wg cennika danego SPZOZ za świadczone mu usługi. Sam decydując, kiedy nie będzie płacił kartą z konta ubezpieczonego a kiedy i ile gotówką zachowując składki na czarną godzinę. Oczywiście karta powinna być wystawiona każdemu płatnikowi składek i każdemu ubezpieczonemu z limitami proporcjonalnymi wynikającymi z sumy wpłaconych do tej pory składek w tym składek zapłaconych przez budżet z podatków dla bezrobotnych oraz dla dzieci do 18 roku życia. Trzeba skończyć z wysokimi podatkami, od których odlicza się zapłacone składki zdrowotne ustalając dwie niezależne wielkości składkę na ubezpieczenie zdrowotne jako np 10% podstawy oraz podatki wtedy wg skali o 10% pomniejszonej, czyli 9% 20% i 30% i wszystko będzie proste i jasne. Oczywiście, jakie będą limity wydatków na usługi zdrowotne w zależności od stanu konta wpłat zadecyduje ustawa i aktuariusze obliczający prawdopodobieństwo zachorowań i ich koszty. Pieniędzy z tego nie przybędzie, ale ubędzie kosztów, bo każdy obywatel sam będzie kontrolował swój stan konta i wpływy oraz wydatki na swoim koncie ubezpieczonego na wypadek choroby i macierzyństwa zamiast tysięcy sowicie opłacanych urzędników i ich służbowych ordynansów zatrudnionych jako sekretarki, do sprzątania biur, jako kierowcy służbowych samochodów itp.