W zasadzie na W20 po tym tygodniu nic się specjalnie nie zmieniło. Na wykresie tygodniowym opór w okolicach 3190 nadal nie został zasadniczo pokonany. Byłoby pięknie gdyby padł w tym tygodniu, bo jednocześnie będzie to zamknięcie miesiąca. Myślę, że są szanse.
Bardziej konkretnie zachował się wigometr notując duży skok w górę. W tym roku były 3 takie skoki i każdy zaowocował wzrostem W20.
Najbardziej znaczące wydarzenia w tym tygodniu miały jednak miejsce na rynku walutowym, gdzie eur/usd pokonał kilka bardzo istotnych oporów i wygenerował sygnały kupna na wielu wskaźnikach. W krótkiej perspektywie oznacza to wejście na poziom 1.33, a w wieloletniej 1.5-1.7.
Wybicie na eur/usd wspomogło obronę eur/pln, który to w tygodniu 13-17.XI lekko naruszył ważny opór w postaci dolnego ograniczenia 7-letniego kanału trendowego (3.81 o który jakiś czas temu wspominałem). Po ostatnim tygodniu moim zdaniem można to naruszenie uznać za fałszywe, a nasilenie w mediach komentarzy jakoby złoty mógł się już tylko umacniać dodatkowo utwierdza mnie w tym przekonaniu.
Sporo miejsca poświęcam i będę poświęcał w swoich komentarzach rynkowi walutowemu, ponieważ uważam, że w przyszłym roku będzie to jeden z lepszych instrumentów finansowych dla inwestorów rozliczających się w złotych i korzystających jedynie z długich pozycji na danym instrumencie, czyli krótko mówiąc dla przeciętnego Polaka.
Tym którzy ciągle powątpiewają i wierzą w zbawczą moc zagranicznych inwestycji bezpośrednich oraz środków pomocowych UE polecam ku przemyśleniu fakt, że od przyszłego roku pojawiają się nam poważni konkurenci do powyższych bonusów, czyli Bułgaria i Rumunia. Państwa te w sensie łącznej powierzchni i liczby ludności są zbliżone do Polski, mają jednak 1.5-2 razy mniejszy PKB per capita. Średnia pensja w tych krajach to 200-300€. CIT w Bułgarii wynosi 10%, a w Rumunii 16%.
Jak widać mamy się czego obawiać.