Jak to jest? W Libii dyktatora biorą za łeb i mordują, bez sądu. Głosów protestu, oburzenia jakoś na świecie nie słychać. Organizacje d/s humanitarnych siedzą cicho, nasz pożal się Boże minister Radek Sikorski z zespołem biznesmenów (?) jedzie do Libii, gratuluje "powstańcom" i składa oferty. Ogólnie - można chyba tak powiedzieć - w tzw. zachodnim świecie z powodu wydarzeń w Libii euforia.
A u nas taki Jaruzelski, też dyktator, a do tego zwykły zdrajca, osobnik odpowiedzialny za śmierć wielu osób, awansuje do rangi autorytetu, "człowieka honoru" i dożywa swoich dni w ciepełku, otoczony czuła opieką państwowej służby zdrowia, którą mu funduje polski podatnik, tak przez Jaruzelskiego sponiewierany. Polacy to naród pozbawiony jaj, wart takich przywódców jak Jaruzelski i kompania zaprzańców, która wespół z bezpieką przejęła władzę w tym kraju po 1989 roku.

Dlaczego tak delikatnie wraz z ojcem zginął Mu'tasim redaktor pisze? Właściwie nawet asekuracyjnie i bezpłciowo. Przecież został zamordowany. Był jeńcem wojennym, takim samym jak polscy żołnierze w Katyniu.
Zwykłe morderstwo.

Z testamentu Kaddafiego, zamordowanego na oczach bezradnego świata:
„Wzywam moich zwolenników, by kontynuowali opór i walczyli z każdym obcym agresorem (...), dzisiaj, jutro i zawsze. Niech wolne narody świata wiedzą, że mogliśmy byli targować się i zaprzedać naszą sprawę w zamian za osobiste bezpieczeństwo i stabilne życie. Otrzymaliśmy wiele takich ofert, ale woleliśmy być w awangardzie konfrontacji" - brzmi ostatnia wola obalonego dyktatora, powołującego się tu na poczucie obowiązku i honor.
"Nawet jeśli nie zwyciężymy od razu, damy przyszłym pokoleniom lekcję, że wybranie obrony narodu jest honorem, a jej zaprzedanie - największą zdradą, którą historia zapamięta na zawsze mimo podejmowanych przez innych prób powiedzenia wam, że jest inaczej"
http://fakty.interia.pl/raport/rewolucja-w-krajach-islamskich/news/ujawniono-testament-muammara-kadafiego,1712055

Przejmowanie państw "demokratycznych" jest łatwiejsze - wystarcza przekupstwo - bez wojny, nikogo nie trzeba mordować. No, najwyżej kilka "samobójstw", "wypadków drogowych" lub "napadów nieznanych sprawców".
Nie ma też ryzyka. Co byłoby, gdyby taki Saddam, Osama, Miloszewicz, czy Kaddafi zaczęli ujawniać kulisy "zaprzedania państwa" za "osobiste bezpieczeństwo"?
Jeszcze ludzie przypomnieliby sobie Protokoły Mędrców Syjonu...