Polscy politycy, socjologowie itp. ostatnimi czasy lubują się w twierdzeniach, iż młodzi polacy emigrujący zarobkowo wrócą do Polski i zasilą ją finansowo, intelektualnie, etc. Jest to mżonka, młody człowiek kosztując normalnego, spokojnego życia jakiego nie zaznał do tej pory prędzej ściągnie do siebie całą rodzinę (o ile ją już ma) niż tu wróci, a widząc ten burdel który ma miejsce teraz tylko prawdziwy idio... ups, to znaczy patriota będzie myślał o powrocie.

Polaczki - zrobiliśmy z was durniów. Oczywiście nie powiemy wam tego wprost. Gdyby Jarek został od razu premierem, to nie wybralibyście Lecha prezydentem. A tak - to proszę bardzo - tańczycie jak wam zagramy!
Niepohamowana Żądza Władzy to nasza jedyna motywacja.

Co jest najciekawsze, to różnica poparcia dla premiera i prezesa. Na zdrowy rozum, obaj powinni cieszyć się przecież takim samym. Ludzie obdarzają ogromnym zaufaniem marionetkę, natomiast znacznie mniejszym brzuchomówcę i marionetkarza.
Jest to normalne zjawisko kabaretowe. Chyba wszyscy kiedyś widzieliśmy sztywniaka, na którego ręce żyje, porusza się i bawi wszystkich wokół sympatyczna lalka. Czasami nawet próbuje wyrwać się na wolność – a wszyscy skłonni są w to uwierzyć, niepomni na to, że bez marionetkarza lalka traci pozory samodzielnego życia.
Prezesowi, który dotąd jedynie obserwował rosnącą sympatię dla jego lalki, znudziło się przebywanie w cieniu, zapragnął splendoru. A lalka będzie odtąd bawić wygłupami w innym pałacu.