Wśród urzędników pokutuje przekonanie, że to my jesteśmy dla nich, a nie oni dla nas. Wszyscy łożymy na ich pensje, a więc jesteśmy ich bezpośrednimi pracodawcami i oczekujemy solidnej pracy. W zamian na każdym kroku spotykamy się z niekompetencją i opieszałością. Tego stanu nie zmienią żadne akty prawne, które w zasadzie nie będą egzekwowane. No bo przecież kto będzie oceniał pracę urzędników, jak nie kolejni urzędnicy? O odpowiedzialności urzędników na zajmowanym stanowisku mówi się publicznie tyle lat, ale w praktyce nie ma to żadnego przełożenia na fizycznie odczuwalne kary w postaci np. dyscyplinarnego zwolnienia z pracy i ponoszenia finansowych konsekwencji swojej jakże często marnej pracy.