Wybrałem, pracowałem tam, odszedłem. Mariusz - jeden z niewielu podchodzący do tego co robi z sercem. Oby więcej takich osób w Polsce.

eeeeeeee tam

Człowiek wielkiego sukcesu bizenesowego, wielkie uznanie za to. Zarobil też niechcący kupę forsy dla Enterprise Investors, bo jego energia i wizjonerstwo to wszystko sprawiła. Co do spelniania marzeń Polakow to umowmy sie, że wysoko oprocentowane kredyty konsumpcyjne, a takie sa podstawą modelu Lukasa i eurobanku, to nie jest mądre gospodarowanie swoimi marzeniami.Krótkie życie.

kto następny ?

Ostatnio miałem kontakt z osobami z Centrali Eurobanku - wyrażali się o nim z dużym szacunkiem i bardzo ciepło - choć nie musieli, bo były to rozmowy nieformalne. Wynikało z nich, że był on wizjonerem, który potrafił zarazić swoją pasją współpracowników i potem wspólnie wytrwale dążyć do wyznaczonego celu.Więc nie szukajcie dziury w całym - Pan Łukasiewicz pokazał, że mając pomysł i będąc konsekwentnym moża w Polsce naprawdę wiele zdziałać, tworząc przy okazji setki, a może i tysiące miejsc pracy. Ale widać miernoty to mierzi, że komuś się powiodło i że inni go chwalą. Takie typowe polskie piekiełko.

No cóż, Wolter uważał że żywym jesteśmy winni prawdę, a zmarłym szacunek. Nie zgadzam się z tym. Czytając te peany na cześć pana Łukasiewicza, uważam że należy dodać parę słów. Był to niewątpliwie twardy i bardzo skuteczny biznesmen, który odniósł duży sukces. Ale sposób w jaki działał Lukas Bank (nie wiem jak jest w chwili obecnej), jest dobrym przykładem na tzw "polski" sposób na dorobienie się. Oszukiwanie klienta, wykorzystywanie jego naiwności i braku orientacji w ekonomii, było jego receptą na sukces. Kredyty o których z takim entuzjazmem mówi autor, zawierały pewne ciekawostki. Prowizja rozłożona w ratach, jak również tzw. odroczenie spłaty cześci kapitału, co powodowało pewne ciekawe zjawiska. Wzrost zadłużenia pomimo spłaty kredytu oraz realne oprocentowanie sięgające 70 % w stosunku rocznym zdarzało się dość często. O traktowaniu pracowników już nie wspomnę. To już jest problem całej bankowości.Jeżeli zmarły jest wzorem do naśladowania, to naprawdę w smutnych czasach żyjemy.

Wielka, wielka szkoda! Jeden z nielicznych, którzy dorobili się majątku, nie dojąc państwowego cyca (w odróżnieniu od takich jak Kulczyk czy Krauze). I co najważniejsze - stworzył coś od zera, nową jakość o której się mówi i podziwia. Rzadka to umiejętność w tym narodzie.

Bez przesady, owszem szkoda chlopa jak każdego innego. zawał serca może każdego dopaść lecz ON jakby sam sobie tego zyczyl, a moze nie, może tak już musiało być. Tak czy inaczej, biznesmenen był dobrym. Tylko po co te pieniążki, czyzby faktycznie szczęścia nie przynoszą. ?