1. Tak, obowiązuje w tym przypadku już 1-miesięczny okres wypowiedzenia. W cytowanym tekście chodzi o brak wpływu przerw w zatrudnieniu- jeśli pracownik podejmuje pracę u tego samego pracodawcy nawet po 12 latach, i uzyskał wtedy już staż zakładowy np. 2 lata i 11 miesięcy, to z obecnej umowy podlega już wypowiedzeniu 3-miesięcznemu praktycznie od pierwszego jej dnia. Bo, co ważne sam okres wypowiedzenia też się wlicza do okresu zatrudnienia.
2. Twoje wypowiedzenie będzie skuteczne (umowa rozwiąże się 30 kwietnia)- to wynika z art. 30, par. 2'1 KP.

Natomiast swój bieg rozpoczęło 1 kwietnia, czyli z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu złożenia wypowiedzenia.

Podstawa:Sąd Najwyższy m.in. w wyroku z 8 listopada 1988 r. (I PRN 48/88)


Dlaczego aż orzeczenie sądu- bo KP nie definiuje początku, a jedynie długość i koniec o. wypowiedzenia. Stąd zgodnie z zasadą ogólną z art.300 KP należałoby stosować zasady KC, wtedy byłby to pierwszy dzień po skutecznym wręczeniu wypowiedzenia (23 marca).

W praktyce znaczenie ma to jedynie dla kwestii wykorzystania u. wypoczynkowego- bo w o. wypowiedzenia to pracodawca decyduje- może zmusić.

1. w umowie nie musi być podany taki okres, bo wynika on wprost z KP. W przypadku umów na czas określony zdarza się zapis o okresie dłuższym niż kodeksowy (2 tygodnie).
Tak, czy inaczej stosowanie okresu innego niż kodeksowy jest możliwe tylko w przypadku, gdy jest on korzystniejszy dla pracownika niż okres kodeksowy, przy czym tę korzystność rozpatruje się na dzień podpisania umowy.
Nie wyobrażam sobie orzeczenia sądu pracy stwierdzającego, że dwutygodniowy okres wypowiedzenia u. na czas nieokreślony jest korzystniejszy dla pracownika niż kodeksowy w chwili umowy podpisywania.

Należy zatem ten dodatkowy zapis uznać za nieprawny.

Porównaj "W uchwale z 9 listopada 1994 (I PZP 46/94) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że ocena „korzystniejszego” dla pracownika charakteru rozstrzygnięcia zawartego w umowie o pracę musi mieć naturę zobiektywizowaną, tj. nie może się odnosić do chwili, w której następuje rozwiązanie stosunku pracy, ale do momentu zawarcia umowy o pracę. Nie może być to ocena dokonywana jedynie na podstawie subiektywnych kryteriów, związanych z poglądami czy zmieniającymi się żądaniami i oczekiwaniami pracownika. Nie może też brać pod uwagę jedynie sytuacji stron i ich dążeń, jakie istnieją w chwili rozwiązywania stosunku pracy, oznaczałoby to bowiem wprowadzenie do stosunku pracy, który je ze sobą łączy, stanu niepewności i nadmiernej relatywizacji ich sytuacji prawnej. Sąd Najwyższy dodał, że z art. 18 k.p. wynika, że postanowienie umowy o pracę jest od samego początku nieważne, gdy jest mniej korzystne dla pracownika, a nie, że może się ono stać nieważne ze zmieniającą się sytuacją stron stosunku pracy czy w następstwie zmiennych oczekiwań, żądań i ocen pracownika w świetle tego, co jest dla niego korzystniejsze, a co nie leży w jego interesie".

Przy takim dodatkowym zapisie warto było zapytać pracodawcę o zapatrywanie na tę kwestię i jeśli obu stronom na rękę jest okres dwutygodniowy- po prostu od razu rozstać się za porozumieniem stron labo obecnie skrócić okres wypowiedzenia do 2 tygodni drogą porozumienia z art.36, par. 6 KP.

ale to wszytsko zależy od warunków jakie zawarte są w umowie, mam rację? one są ważniejsze niż reguły spisane w KP?

a czy czasem nieokreślony nie powinno się pisać razem a nie oddzielnie? tak coś mi się wydaje, że nie z przymiotnikami piszemy razem

Rozumiem, że nie chodzi o porozumienie stron na skutek oferty pracownika.

Kodeks pracy przewiduje taką sytuację
1. w art. 55, par. 1-1- tj. w sytuacji ciężkiego i zawinionego naruszenia przez pracodawcę obowiązków wobec pracownika. Np. nie wypłaca wynagrodzenia, nie udziela należnego urlopu, pozwala lub stosuje mobbing itp. Nie później niż miesiąc od takiej sytuacji.
2. w art. 55, par. 1 -tj. gdy pracodawca zlekceważy orzeczenie lekarskie mówiące o szkodliwym wpływie obecnego stanowiska na zdrowie pracownika i w wyznaczonym terminie nie przeniesie go na stanowisko inne.

Przy czym, jak każde wypowiedzenie- jest to oświadczenie woli, trudno nazwać je żądaniem.

ŁĄCZNY staż pracy u pracodawcy, z którym się rozstajemy drogą wypowiedzenia - art. 36 par. 1 KP, nawet jeśli pomiędzy kolejnymi umowami nie było ciągłości.

Kodeks:

http://prawo.money.pl/akty-prawne/ujednolicone-akty-prawne/kodeks-pracy