Przyłącz się do pozwu zbiorowego agentów Getin Noble Banku i odzyskaj pieniądze oraz świadczenie wyrównawcze !!!!!

Świadczenie wyrównawcze nie może przekroczyć wysokości wynagrodzenia agenta za jeden rok, obliczonego na podstawie średniego rocznego wynagrodzenia uzyskanego w okresie ostatnich pięciu lat. Jeżeli umowa agencyjna trwała krócej niż pięć lat, wynagrodzenie to oblicza się z uwzględnieniem średniej z całego okresu jej trwania.

Świadczenie wyrównawcze – rzecz o uprawnieniach agenta w razie rozwiązania umowy agencyjnej
2 lipca 2013
Umowa agencyjna została uregulowana w art. 758 i nast. Kodeksu cywilnego (dalej: „KC”) – zgodnie z definicją kodeksową w ramach tego stosunku prawnego agent zobowiązuje się w zakresie swojego przedsiębiorstwa do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy lub też do zawierania ich w jego imieniu. Ten typ umowy jest powszechnie wykorzystywany m.in. przez przedsiębiorców, którzy zorganizowali swoją działalność w formie sieci przedstawicieli handlowych – agent aktywnie działa na rynku pozyskując klientów dla swojego zleceniodawcy w zamian za co otrzymuje wynagrodzenie, którym co do zasady jest prowizja zależna od liczby lub wartości zawartych przez niego umów. Umowa agencyjna jest stosunkiem prawnym opierającym się na wzajemnej lojalności i zaufaniu stron oraz ich ścisłej współpracy – zazwyczaj jest ona połączona ze zobowiązaniem agenta do przestrzegania standardów sprzedaży obowiązujących u zleceniodawcy oraz wykorzystywaniem jego know – how i oznaczeń, w tym w szczególności znaków towarowych.

Świadczenie wyrównawcze:

Na regulację stosunku agencji znaczący wpływ ma nie tylko ustawodawstwo polskie ale także europejskie, a w szczególności Dyrektywa Rady 86/653/EWG z dnia 18 grudnia 1986 roku w sprawie koordynacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do przedstawicieli handlowych działających na własny rachunek. Ustawodawca europejski, a w konsekwencji i polski, wychodząc z założenia, że agent jest słabszą stroną umowy wprowadził rozwiązania mające na celu jego ochronę. Jedną z takich instytucji jest właśnie świadczenie wyrównawcze. Specyfiką umowy agencyjnej jest bowiem pozyskiwanie przez agenta klienteli i budowanie renomy swojego zleceniodawcy – ta klientela i renoma w razie rozwiązana stosunku agencji nadal pozostaną przy zleceniodawcy. Tym samym, w wielu wypadkach po zakończeniu umowy agencji zleceniodawca nadal będzie czerpał korzyści z klienteli i kontaktów handlowych pozyskanych przez agenta mimo, że ten nie będzie już uprawniony do prowizji. Z tych powodów wprowadzono w art. 7643 KC instytucję tzw. świadczenia wyrównawczego. Zgodnie z tym przepisem, po rozwiązaniu umowy agencyjnej agent może żądać od dającego zlecenie świadczenia wyrównawczego jeżeli w czasie trwania umowy agencyjnej pozyskał nowych klientów lub doprowadził do istotnego wzrostu obrotów z dotychczasowymi klientami, a dający zlecenie czerpie nadal znaczne korzyści z umów z tymi klientami. Co więcej, warunkiem przysługiwania roszczenia wyrównawczego jest aby przemawiały za tym względy słuszności. W konsekwencji, jak podkreśla literatura i orzecznictwo (m.in. wyrok SN z dnia 29 września 2011 roku sygn. IV CSK 650/10), świadczenie wyrównawcze jest bardzo specyficznym roszczeniem, które nie jest ani odszkodowaniem ani wynagrodzeniem ani też bezpodstawnym wzbogaceniem tylko odrębnym roszczeniem opartym na zasadach słuszności.

Przesłanki świadczenia wyrównawczego:

Opierając swoje roszczenie na świadczeniu wyrównawczym były agent musi zatem wykazać, że w czasie trwania współpracy pozyskał nowych klientów lub doprowadził do istotnego wzrostu obrotów z dotychczasowymi a ponadto, że dający zlecenie nadal czerpie korzyści z tych umów i biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności przemawiają za tym względy słuszności. W świetle powołanego wyroku IV CSK 650/10 były agent nie musi udowodnić konkretnej kwoty korzyści nadal czerpanych przez byłego zleceniodawcę jak bowiem możemy w nim przeczytać „Kontynuacja współpracy kontraktowej z klientami pozyskanymi przez b. agenta może prowadzić (w zależności od kręgu takich klientów jako stałych kontrahentów) do wielu wymiernych korzyści handlowych dla dającego zlecenie, niekoniecznie dających się zawsze wyrazić w odpowiednich sumach bezpośredniego dochodu (np. ukształtowanie się stałej klienteli, pozycja rynkowa dającego zlecenie, prognozy rozwojowe jego przedsiębiorstwa w zakresie określonego typu usług.” Co więcej, ze względu na trudności w wykazaniu wysokości należnego świadczenia wyrównawczego w powołanym wyroku dopuszczono również skorzystanie z art. 322 Kodeksu postępowania cywilnego, który dopuszcza zasądzenie przez sąd orzekający odpowiedniej sumy według swej oceny opartej na rozważeniu wszystkich okoliczności sprawy jeżeli udowodnienie przez powoda konkretnej wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utr