Aleś baran

heh - studia z definicji, nie mają pozwolić na znalezienie pracy, tylko rozwijać w interesującym delikwenta kierunku.
To co Ty piszesz jest połączeniem dwóch dziedzin - słabej nadal krajowej gospodarki i idiotycznego systemu motywowania.
System socjalny tez jest zresztą kiepski i niewystarczający, ale w zasadzie funkcjonuje, w przeciwieństwie do naukowego, który w wielu uczelniach dostają prawie wszyscy. Sam chyba przyznasz, że to nie motywuje za bardzo. W dodatku pozostaje jeszcze kwestia jakości studiów - jakiś idiota wymyślił zaliczanie "za obecność na zajęciach"... W wielu słabszych uczelniach i u co bardziej leniwych wykładowców - ci co prześpią regularnie całe zajęcia - mają średnią zbliżoną do 5...
To nie motywuje tylko uwstecznia. Coraz częściej spotykam się ze stwierdzeniem, że oprócz zabawy w akademikach lub klubach to na studiach nie spotkali niczego interesującego.
Czyli mamy jakby podwójne dno - jedno to kwestia tego, że studenci nie chcą sie uczyć, tylko chcą mieć papier, a druga, ze wykładowcom jest to na rękę - nie muszą się wysilać.
Zasada "nie chcesz to się nie ucz - nie każdy musi skończyć studia" - obowiązuje już tylko na nielicznych uczelniach. Na większości trudno jest nie zaliczyć - spotkałem się z przypadkami, że studenci zaliczali po 15-20 razy ten sam test na tym samym przedmiocie - to jest po prostu żałosne. Tacy ludzie nie powinni studiować - powinni być odsiewani na pierwszym roku...

Nie masz racji - pomijając chlubne przypadki - większość studentów nie lubi sie przepracowywać. Ale jak by musieli to by to zrobili. Tylko kto ich zmusi?

W dodatku zakładasz, że fakt wydawania pieniędzy na studia zmusił by studentów do szanowania ich - to założenie jest IMHO błędne, ponieważ nasza kultura jest oparta na modelu, w którym dzieci utrzymywane są długo przez rodziców. Rzadko który student utrzymuje się sam - w większości są na utrzymaniu rodziców lub w przypadkach ubogiego studenta na garnuszku państwa.
A pieniędzy których się samemu nie zarobiło - nie szanuje się, a na pewno rzadko się zdarza, żeby szanował je młody, niedoświadczony jeszcze człowiek.
Owszem - są przypadki, kiedy studenci pracują, ale w ich większości nie rezygnują z pomocy rodziców i traktują swoja pracę jako dodatkowe źródło dochodów, albo pracują i "jakoś zaliczają" bo nie maja na naukę czasu.
Tak jest również w przypadku ludzi, którzy studiują na więcej niż jednym niespokrewnionym kierunku.

Tak zbierając moje przemyślenia w całość uważam, ze można powiedzieć, ze za stan edukacji odpowiadają w dużej mierze władze szkół wyższych, które zajęły się utrzymaniem szkół i ich wizerunkiem zapominając całkiem o tym, że najważniejsze jest jaki "materiał" wypuszczają...

Nie zawsze popyt kreuje podaż, czasem jest odwrotnie. Świetnym przykładem jest rynek telefonów komórkowych i popyt jaki stworzono właściwie z niczego na gadżety związane z nimi. Teraz to one decydują o wartości telefonu - te nowe funkcje to coś o czym nikt nawet nie myślał - nadal są kiepskiej jakości, ale ludzie w/g nich przejawiają popyt.
Pojawił się nowy model konsumenta, który jest w dużej mierze kierowany przez podaż - to co wyprodukują koncerny musi sie sprzedać!


Reasumując powtórzę raz jeszcze. Jaki popyt taka podaż. Studenci mają takie
szkoły które im odpowiadają i na jakie się godzą.

heh - fajnym przykładem na to jak oceniają studenci "jakość" nauczania jest ankietowanie ich na koniec roku/studiów w kontekście poszczególnych wykładowców. ZAWSZE pozytywne opinie dostają ci którzy nic, lub niewiele wymagają, a negatywne dostają ci którzy robią wręcz odwrotnie.
I jak będą w takim kontekście wyglądały studia płatne?
Nie sądzisz, że podobnie? Przecież studenci właściwie kupują w takim wypadku "papier" i założę się, że będzie to stanowiło doskonały środek przymusu.
W dodatku zauważ, że skoro będzie popyt na studia o wyższej jakości, na których dostanie się teraz regulują wyniki i dzięki temu stać na nie również tych średnio zamożnych - przy większym popycie skoczy w górę cena i będzie na nie stać tylko naprawdę bogatych, ponieważ stypendia w Polskich realiach na 100% nie wystarczą.

Sprawa nie jest taka prosta jak by sie wydawało - z jednej strony fajnie by było, żeby każdy mógł "wziąć swoje sprawy w swoje ręce" i pozostawić edukację rynkowi (tak jak to się dzieje na zachodzie), a z drugiej strony nie mamy ani tak dobrego poziomu nauczania, ani sprzyjającej temu kultury by sobie na to pozwolić. Tego stanu nie zmienią szybko żadne ustawy, ponieważ to są zmiany w mentalności ludzi - a modyfikacja mentalności to powolny proces.

przecież system mógłby działać tak, że kredyty o których mówisz byłyby w całości lub części pokrywane przez budżet państwa i wtedy stałoby się to swoistym stypendium naukowym :) dla mnie - idealne rozwiązanie