*Warszawską giełdą przynajmniej od kilku tygodni targają sprzeczne emocje. Ostatnie dni były tego najlepszym przykładem. *
W piątek indeks dużych spółek bez konkretnych powodów spadł o prawie 5 proc., naruszając rysowaną od połowy lutego br. linię trendu wzrostowego. We wtorek nastroje odwróciły się o 180 stopni. WIG20 wzrósł o 3,3 proc., zamykając lukę bessy z piątku i przekreślając szanse na szybkie spadki. Wczoraj ponownie do głosu doszła podaż. Indeks stracił 1,8 proc. pomimo, że sytuacja na światowych rynkach nie prowokowała aż tak silnego cofnięcia.
Ta seria sprzecznych zachowań i sygnałów świadczy o dużym niezdecydowaniu inwestorów, sugerując jednocześnie najbardziej prawdopodobny scenariusz dla polskiego rynku akcji na najbliższe tygodnie. Mianowicie trend boczny. Nie wykluczone, że przyjmie on formę kanału spadkowego o umiarkowanym nachyleniu. Przede wszystkim dlatego, że głównym fundamentalnym uzasadnieniem tej konsolidacji będzie bardzo powolna erozja, momentami huraoptymistycznych oczekiwań, odnośnie powrotu głównych światowych gospodarek na ścieżkę trwałego wzrostu gospodarczego.
W czwartek należy oczekiwać wzrostów na GPW. Mając natomiast na uwadze wspomniane rozchwianie warszawskiej giełdy nie byłoby niczym zaskakującym, gdyby te wzrosty były znaczne. Impulsem do kupna akcji, oprócz naturalnej chęci odrobienia strat do zachodnich parkietów, będą dobrze przyjęte przez rynek wyniki koncernu Alcoa, który w umowny sposób rozpoczął sezon wyników w Stanach Zjednoczonych. Spółka poinformowała, że w III kwartale 2009 zarobiła 8 centów na akcję wobec oczekiwanej straty 9 centów i wobec 33 centów zysku przed rokiem. W handlu posesyjnym w USA akcje aluminiowego giganta podrożały o 5,6 proc.
Dziś oprócz wyników kwartalnych (przed sesją na Wall Street raport opublikuje Pepsi) potencjalny wpływ na nastroje mogą mieć jeszcze sierpniowe dane o produkcji przemysłowej w Niemczech (prognoza: 1,5 proc.), tygodniowe dane o nowych bezrobotnych w USA (prognoza: 545 tys.) oraz wyniki posiedzeń Europejskiego Banku Centralnego i Banku Anglii (w obu przypadkach nie jest oczekiwana zmiana stóp procentowych).