Czwartkowa sesja giełdy była nudna - indeksy zmieniały się tylko w wąskim zakresie. I choć obroty znów nie były powalające (1,5 mld zł), to na parkiecie pachniało idyllą.
WIG20 zakończył dzień 1,5 proc. na plusie, zbliżając się na zaledwie 14 pkt. do psychologicznej bariery 3000 pkt., zaś WIG zarobił 1,3 proc.
Mamy za sobą trzy wzrostowe sesje z rzędu, poprzedzone udaną obroną głównych indeksów przed przełamaniem styczniowych dołków. Dodajmy, że WIG i WIG20 odbiły się od nich już po raz piąty z rzędu. To wystarczająco dużo argumentów, by inwestorzy mogli być w dość dobrych nastrojach. Zwłaszcza, że w tle pojawiają się dobre informacje z krajowej gospodarki - zakupy detaliczne Polaków są najwyższe od czterech lat, płace rosną, inwestycje firm też. I tylko rosnąca inflacja przypomina, że pędzimy nieco za szybko.
Gdyby nie otoczenie światowe, moglibyśmy oczekiwać niczym nie zmąconych wzrostów cen akcji, zwłaszcza że potaniały one mocno od zeszłorocznej jesieni. Ale, niestety, są dwa powody, które na nie zmącony optymizm nie pozwalają. Pierwszy z nich to oczywiście balansująca na granicy recesji gospodarka amerykańska, która stanowi 20 proc. gospodarki światowej. Wciąż nie wiadomo jak rozwinie się kryzys kredytowy - z analiz banku Goldman Sachs wynika, że dotąd ujawniono dopiero 40 proc. złych kredytów, które zalegają w portfelach banków na całym świecie.
Poza tym warto pamiętać, że mimo kilku dobrych sesji na warszawskiej giełdzie wciąż nie padły jeszcze ważne bariery. WIG20 nie wybił się ze strefy 2800-3000 pkt., a tym bardziej nie pokonał szczytu lutowego odreagowania po bessie - 3150 pkt. Podobnie zresztą ma się sytuacja indeksu WIG. Potrzeba więc jeszcze przynajmniej kilku tak dobrych sesji, jak te ostatnie, by mówić o przełamaniu bessy na parkiecie.