O tym, że było to bardzo nerwowe oczekiwanie świadczy choćby wykres indeksu WIG20, który przypominał raczej rozedrgany zapis EKG znerwicowanego pacjenta, aniżeli obraz koniunktury na giełdowym parkiecie. WIG20 wielokrotnie przebijał się w obie strony przez poziom wtorkowego zamknięcia, ale ostatecznie zakończył dzień aż 1 proc. na plusie. Indeks całej giełdy zyskał niewiele mniej, bo 0,9 proc., ale nie do końca oddaje to układ sił, bo patrząc przez pryzmat statystyk spółek rosnących i spadających mieliśmy raczej remis - pierwszych było 153 a drugich - 140.
Decyzja amerykańskiego banku centralnego zapadła po godz. 20 naszego czasu, a więc długo po zamknięciu notowań na warszawskiej giełdzie. Nasi inwestorzy będą mogli ją zdyskontować dopiero dziś, tylko nie wiadomo czy jest co dyskontować. Decyzja Fed była bowiem dokładnie taka, jaką przewidywali analitycy - cięcie stóp o 0,5 pkt. proc. Giełdy amerykańskie zareagowały najpierw pozytywnie, ale później inwestorzy uznali, że nie ma się czym podniecać i ceny wróciły do poziomu sprzed zakończenia posiedzenia Fed.
Sytuacja jest więc coraz bardziej zamydlona. Z jednej strony wciąż sprzeczne sygnały dotyczące stanu gospodarki amerykańskiej, z drugiej - zgodna z oczekiwaniami i chyba wliczona już w ceny akcji decyzja Fed. Inwestorzy w Warszawie nie mają jasnego drogowskazu w którą stronę powinni podążyć. WIG20 na popołudniowym zamknięciu w środę o 14 pkt. przekroczył barierę 3000 pkt., ale to wciąż za mało, by mówić, że wyrwał się wreszcie z tzw. konsolidacji w strefie 2800-3000 pkt. Choć na rynku utrzymuje się lekka przewaga optymistów, to potrzeba jeszcze ich jednego mocniejszego uderzenia, by akcje mogły rozpocząć kolejną fazę odrabiania strat po jesienno-zimowym minikrachu.