Powrót po długim weekendzie graczy z Wall Street nie zadowolił nikogo. Spadki po trzydniowej przerwie przeniosły się do Azji, gdzie tokijski Nikkei stracił blisko 2,5 procent.
W takim otoczeniu gracze w Europie nie mieli wyboru i rozpoczęli notowania od spadków. W przypadku WIG20 dynamiczna przecena przyniosła stratę WIG20 zbliżoną do 2 procent. Konsekwencją tak dynamicznego tąpnięcia była blisko czterdziestopunktowa luka, która z impetem przełamała psychologiczną barierę 2500 pkt. Wydawało się, iż sesja została rozstrzygnięta już o poranku a podaż odniesie kolejny sukces. Stało się inaczej.
W kolejnych godzinach rynki europejskie konsekwentnie wspinały się na północ, na co pozwalał praktycznie pusty kalendarz makro. W efekcie jeszcze przed południem indeks warszawskich blue chipów odrobił sporą cześć spadku, by w kolejnych godzinach - ignorując rynki otoczenia - wspiąć się rejon wczorajszego zamknięcia. W końcówce udała się bykom sztuka wyniesienia WIG20 na zieloną stronę, czego konsekwencją było domknięcie luki z otwarcia. Oznaczało to, iż ważne opory techniczne w postaci przełamanego rano 2500 pkt, szerokiej luki oraz najważniejszego - linii trendu spadkowego - zostały przełamane. W takim otoczeniu zamknięcie sesji skromną zwyżką o 15 punktów albo 0,6 procent nie ma większego znaczenia.
Bez wątpienia sesję należy uznać za sukces popytu i porażkę podaży. Od kilku sesji sprzedający kreślili na wykresie WIG20 nowe minima w trendzie spadkowym, ale na nikim nie robiło to większego wrażenia i rynek minimalnie zmieniał wartość WIG20. Wydawało się, iż strona podażowa potrzebuje kolejnego sukcesu w postaci przełamania psychologicznej bariery 2500 pkt. a popyt nie znajduje siły w podniesieniu rynku na północ. Gdy podaż dostała prezent w postaci nerwowego otwarcia luką, nie potrafiła przypieczętować go utrzymaniem rynku poniżej 2500 pkt. To pokazuje, iż sprzedający słabną i zbliża się korekta przynajmniej czerwcowej przeceny, która na wykresie WIG20 przybrał postać trendu spadkowego.