Miniony tydzień zakończył spadkiem indeksów, a negatywną aurę kreowały w głównej mierze rynki zagraniczne.
Z lokalnych czynników cały czas nad rynkiem ciążą informacje o odpływach środków z funduszy inwestycyjnych, co zmusza zarządzających do sprzedawania posiadanych akcji. W dalszym ciągu pod presją sprzedających znajdują akcje mały i średnich spółek, natomiast na dużych spółkach widać pewne wybiórcze zainteresowanie kupnem. W ujęciu sektorowym w dół najmocniej ciągnęły akcje spółek informatycznych, medialnych i budowlanych. Pozytywnie natomiast zachowywały się akcje spółek paliwowych Lotosu i PKN Orlen.
W gronie dużych walorów najmocniej straciły na wartości akcje Cersanitu, co gorsza spadkowi nie towarzyszyły informacje, które tłumaczyłyby takie zachowanie akcji spółki. W mediach pojawiły się plotki, iż za wyprzedaż odpowiedzialne jest jedno z towarzystw funduszy inwestycyjnych. Ponadto mocno traciły akcje Agory, co można powiązać z wprowadzeniem do obrotu giełdowego znaczącego pakietu akcji z pakietu motywacyjnego dla pracowników spółki. W wyniku tego papiery te wytyczyły nowe absolutne minimum. Pozytywnie natomiast zachowywały się papiery (poza wymienionymi powyżej spółkami paliwowymi) PGNiG, KGHM oraz PKO BP.
W przypadku PGNiG można mówić o odreagowaniu wcześniejszej fali wyprzedaży, natomiast w przypadku miedziowego kombinatu do wzrostu zainteresowania kupnem akcji przyczynia się zbliżający się termin ustalenia prawa do dywidendy za 2007. Będzie to miało miejsce po sesji wtorkowej, a posiadacze akcji tej spółki nabędą prawo do 9 zł dywidendy za każdą posiadaną akcje. Oczywiście na rachunki inwestycyjne wpłynie kwota pomniejszona o należny z tego tytułu podatek, a dla inwestorów kluczowym pytaniem będzie jak zachowa się papier na środowym otwarciu.
Wiele w tym względzie będzie zależało od kształtowania się sytuacji na globalnym rynku surowca, choć jak pokazują ostatnie tygodnie, kurs spółki coraz luźniej związany jest z globalnymi cenami miedzi, co z kolei każe się zastawiać, czy rynek nie dyskontuje silniejszego ruchu korekcyjnego. Na szerokim rynku wiele mówiło się o drożejących cenach stali i pod tym kątem można było zaobserwować większe zainteresowanie spółkami z tego segmentu. Tym nie mniej mam wrażenie, iż drożejąca stal bardziej negatywnie odcisnęła się na spółkach budowlanych, którym bez wątpienia podniesie koszty realizacji inwestycji.