W Libii szala zwycięstwa coraz bardziej przechylająca się na korzyść rebeliantów powoduje uspokojenie nastrojów inwestorów nielubiących niepewności – jeśli kolejne dane makro nie będą negatywne, jest szansa na kontynuację ruchu.
Wczoraj WIG20 uplasował się w czołówce najsilniej rosnących indeksów świata – największy wzrost zanotował Cyfrowy Polsat, jednak lokomotywą ciągnącą indeks okazał się KGHM, który rósł w reakcji na notowania miedzi. Lepiej od indeksu i z dużym obrotem spisały się także: TPSA, PKO BP i PKN Orlen. Mimo tego GPW wciąż jest w tyle za giełdami zachodnimi, jednak można zaobserwować ożywienie na naszym parkiecie wyrażające się największym obrotem od 20 stycznia.
Ożywienie to ma szansę na kontynuację dziś, gdyż po wczorajszej udanej sesji w Ameryce dziś w Azji dominują wzrosty, zaś dane makro okazały się zgodne z oczekiwaniami, zaś Bank Australii nie zaskoczył inwestorów, pozostawiając stopy procentowe na niemienionym poziomie, co rynek przyjął ze spokojem. W trakcie sesji europejskiej poznamy m.in. odczyty końcowe indeksów PMI dla przemysłu krajów UE w lutym, zaś wcześniej taki sam indeks dla Polski, który w przeciwieństwie do krajów zachodnich jest publikowany tylko w jednym odczycie – końcowym; po południu zaś poznamy kondycję przemysłu po amerykańskiej stronie Atlantyku.
Przy powolnym wygasaniu serii przewrotów na Bliskim Wschodzie cena ropy powinna zacząć spadać, choć powrotu w okolice 72 dolarów w przypadku ropy Brent, skąd pod koniec sierpnia rozpoczął się marsz do obecnych poziomów, raczej nie należy się spodziewać. Ogólnie poprawiający się klimat od strony Północnej Afryki mogą zmącić jednak już nieco zapomniane kłopoty PIIGSów, które w przypadku rozpoczęcia polityki zacieśniania stóp procentowych mogą znów mieć problemy ze stanięciem na nogi i bieżącą obsługą swojego długu. Polityka stóp procentowych zależy przede wszystkim od inflacji, której kontrolę ma zapisana ustawowo większość banków centralnych na świecie – tak więc dzisiejszy odczyt inflacji HICP w Strefie Euro może być prognozą dotyczącą tej polityki EBC.
WIG20 wczoraj za jednym zamachem przebił 15- i 45-okresową EMA a także powrócił ponad 23,6% zniesienia Fibo ostatniej fali wzrostowej, rysując wysoką i grubą na wykresie candlevolume świecę marubozu. Czy należy z tego wyciągać jakiekolwiek wnioski na przyszłość? Na wykresach od szczytu ostatniej hossy widać wyraźnie zapóźnienia WIG20 w odrabianiu strat, co być może w końcu będzie zauważone przez inwestorów jako fundamentalne niedowartościowanie.
Z drugiej strony rok wyborów i zmniejszenie transferu pieniędzy z OFE na giełdę może skutecznie powstrzymać inwestorów od lokowania pieniędzy na naszym parkiecie, czyniąc z GPW równie trędowatą, jak swego czasu BET czy Bolsa de Madrid. Ewentualne podwyżki stóp przez RPP mogą dołożyć łyżkę dziegciu do tego, co bynajmniej nie może się nazywać beczką miodu, jednak wskaźniki GPW wciąż dalekie są od przewartościowania – wobec tak niejednoznacznych zmiennych trudno snuć jakiekolwiek przewidywania odnośnie do rozwoju sytuacji na naszym parkiecie w dłuższym okresie, na dziś przewiduję otwarcie w ślad za kontraktami na lekkim plusie.