Ostatnia przed świętami sesja zakończyła się niespodziewanym rozstrzygnięciem. WIG20 spadł o prawie 2,5 proc., ale lwią część tej przeceny zawdzięcza ostatniej fazie handlu - popołudniowemu fiksingowi.
Zanim do niego doszło indeks największych spółek tracił tylko ok. 1 proc.
I tak naprawdę ten jednoprocentowy spadek WIG najpełniej odzwierciedla nastroje inwestorów.
Owa 2,5-procentowa przecena to zasługa aktywności inwestorów-arbitrażystów, wykorzystujących różnice cen wygasających w czwartek kontraktów terminowych na indeks WIG20 i cen akcji wchodzących w jego skład. W czasie, gdy WIG20 ostro nurkował, indeks małych spółek sWIG80 zyskiwał 0,4 proc.
Przedświąteczna końcówka zeszłego tygodnia nie była zbyt dobra także dla inwestorów w Europie Zachodniej. Marsz w dół kontynuowały firmy wydobywcze w związku ze spadkiem cen na rynku surowców i metali (ropy naftowej, złota) oraz instytucje finansowe po tym, jak Credit Suisse przedstawił niezbyt optymistyczne prognozy zysków na 2008 r.
Lepiej miały się ceny akcji za Oceanem. W USA inwestorzy odebrali spadek cen surowców jako szansę na zmniejszenie inflacji i tym samym czynnik dobry dla akcji.
Przez święta inwestorzy mieli o czym myśleć. WIG20 mimo ostatniego pogorszenia nastrojów wciąż znajduje się w paśmie między 2670 pkt. (najniższa wartość wskaźnika z czarnego poniedziałku 20 stycznia), a 3000 pkt.
Dopóki się z niego nie wyrwie - a co więcej, nie pokona poziomu 3150 pkt., czyli szczytu odreagowania po grudniowo-styczniowej bessie - obowiązuje scenariusz, że jesteśmy wciąż w ramionach bessy.
Ostatnia przed Świętami sesja w USA przyniosła spory wzrost indeksów (o ok. 2 proc.), podobnie jak pierwsza poświąteczna - w poniedziałek indeksy poszły w górę o 1,5-3 proc. po lepszych od oczekiwań danych z rynku nieruchomości - więc realizacja tego scenariusza jest o krok bliżej.