Wczorajsza sesja zakończyła się wzrostem indeksów, a jedynie mWIG40 zamknął się w negatywnym terytorium.
Cała sesja charakteryzowała się dużą zmiennością nastrojów, bowiem po wyższym otwarciu WIG-20 odnotował spadek do nowego wielomiesięcznego minimum na 2868 pkt., po czym w końcowej fazie sesji inicjatywa ponownie przeszłą w ręce kupujących. Na dziennym wykresie świecowym można doszukiwać formacji młotka, która wskazywałaby na możliwość wyczerpania trendu spadkowego, jednakże mając na względzie łatwość z jaką rynek spada, podchodziłbym z pewną ostrożnością do takiej interpretacji.
Dziś zasadniczym pytaniem wydaje się być, czy polski rynek spadł już na tyle dużo by nie lękać się wyprzedaży na rynkach amerykańskich. Nie chodzi tu nawet o wczorajszą sesję, gdy ż mam wrażenie, że właśnie od wczoraj dynamika spadku w USA będzie przyspieszała i na kolejnych sesjach również trzeba się będzie liczyć z perspektywą niższych zamknięć. Jak pokazuje dziś Nikkei, mimo spadku na Wall Street można zakończyć dzień w pozytywnym terytorium, ale mam wrażenie, iż polski rynek jest trochę w innej fazie psychologicznej, która charakteryzuje się większą wrażliwością, szczególnie na negatywne bodźce zewnętrzne.
Tym nie mniej sesja winna rozpocząć się od spadku, a najbliższe wsparcie znajduje się na 2935 pkt. W przypadku jego przełamania będę zwracał uwagę na 2910 lub też na wczorajsze minimum na 2868 pkt. Nieznacznie poniżej tego ostatniego poziomu znajduje się ważny, z punktu widzenia perspektywy średnioterminowej poziom wsparcia na 2850 pkt., a ewentualne jego przełamanie będzie miało negatywne implikacje, bowiem kolejny ważny poziom znajduje się dopiero na 2540 pkt. Najbliższy opór stanowi wczorajszy wierzchołek na 3008 pkt., a w razie jego pokonania będę zwracał uwagę na 3045 pkt., gdzie kończy się ostatnia luka bessy. Ma ona istotne znaczenie, a jej zamknięcie będzie wskazywało na możliwość poważniejszej korekty wzrostowej, bowiem na razie nie widzę przesłanek do definitywnego zakończenia spadku.
