*Czwartkowe notowania przyniosły lekkie odbicie indeksu WIG20 po wczorajszej silnej przecenie. Początek notowań przyniósł szybki wzrost w okolice 2900 pkt, który jednak trudno było utrzymać, przez co w kolejnych godzinach obserwowaliśmy uporczywe osuwanie się cen. *
Kolejny wzrost, w drugiej części sesji, wywołały lepsze od oczekiwań dane z amerykańskiego rynku pracy, jednak był to równie nietrwały ruch jak ten z początku notowań. Przyczyn tego osłabienia można się doszukać się w nerwowej reakcji inwestorów na słowa Prezesa Tricheta, który zasygnalizował rosnące zagrożenie wzrostu inflacji w strefie euro i tym samym możliwości podwyżki stóp procentowych w przyszłości.
Ostatecznie indeks największych spółek finiszował wzrostem o 0,9%. Inaczej, całkowicie pod dyktando podaży przebiegał dziś handel na małych i średnich spółkach. Indeksy mWIG40 i sWIG80 zgodnie straciły dziś na wartości, odpowiednio o 0,5 i 0,6%. Obroty na całym rynku ledwie przekroczyły kwotę 800 mln zł, przy statystyce wyraźnie potwierdzającej panującą na rynku bessę - 109 spółek w górę, 200 straciło na wartości.
Poznane w trakcie sesji informacje o rozważanym złożeniu wniosku o kolejną podwyżkę cen gazu w tym roku zaszkodziły notowaniom PGNiG, które od tego momentu pozostawały pod presją podaży i ostatecznie straciły 1,8% wartości, osiągając na zamknięciu najniższą cenę od marca 2007. Z kolei doniesienia prasowe o planach sprzedaży posiadanego pakietu akcji Polnordu przez Prokom Investments, który zakłada uzyskanie za nie ceny minimum 112,46 wsparły notowania deweloperskiej spółki, której akcje zdrożały dziś o 4,3%. Z dużych spółek większym wzrostem wyróżniły się dzisiaj jeszcze m.in. akcje PEKAO +2,3%, CERSANIT +3,6% i POLIMEX +3,6%.
Na szerokim rynku imponujący wzrost zanotowały akcje PONARU +13% i MIESZKO +8,5%. Z kolei informacje o wzroście zrealizowanej sprzedaży w miesiącu maju nie powstrzymały destrukcyjnego działania bessy na walorach Próchnika - akcje spółki potaniały dziś o 6% i na tych poziomach cenowych (0,61 zł) handlowały się ostatnio w 2005 roku.
Dzisiejsza sesja nie wniosła niczego nowego do obrazu rynku. Na rynku dużych spółek trudno rozpoznać układ sił, kiedy aktywność największych graczy jest taka niska. Można jednak odnieść wrażenie, że strona podażowa jest nieco bardziej zdeterminowana i wykorzystuje każdy możliwy pretekst do podjęcia ataku, co nakazuje raczej to tej sile przypisywać większe szanse na dokonanie rozstrzygnięć na rynku niż raczej biernej, nieobecnej stronie popytowej. Na małych i średnich spółkach o oceny już chyba nieco łatwiej - uporczywa determinacja, z jaką indeksy tych segmentów zbliżają się do styczniowych minimów, nakazują raczej trzymanie się z dala od ich przedstawicieli na GPW, przynajmniej przez jeszcze jakiś czas.