PEP: strona spółki
17.11.2022, 15:49
PEP WYROK SĄDU APELACYJNEGO W GDAŃSKU ODDALAJĄCY APELACJĘ POZWANEGO W SPRAWIE Z POWÓDZTWA AMON SP. Z O.O. O USTALENIE BEZSKUTECZNOŚCI OŚWIADCZEŃ O WYPOWIEDZENIU UMÓW ORAZ O ZAPŁATĘ ODSZKODOWANIA
Zarząd spółki pod firmą Polenergia S.A. („Emitent”), w nawiązaniu do raportów bieżących nr 14/2015 z dnia 23 marca 2015 roku, nr 24/2019 z dnia 25 lipca 2019 roku oraz nr 4/2020 z dnia 7 lutego 2020 roku, niniejszym informuje, że w dniu 17 listopada 2022 roku Sąd Apelacyjny w Gdańsku, w postępowaniu o sygn. akt I AGa 146/20 ogłosił wyrok w sprawie z powództwa Amon sp. z o.o. z siedzibą w Łebczu („Amon”) przeciwko Polska Energia – Pierwsza Kompania Handlowa sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie („PKH”), którym w całości oddalił apelację wniesioną przez PKH od wyroku Sądu Okręgowego w Gdańsku z dnia 25 lipca 2019 roku, sygn. akt IX GC 449/15.
Wyrok z dnia 25 lipca 2019 roku to wyrok częściowy i wstępny, którym Sąd Okręgowy w Gdańsku (i) ustalił bezskuteczność złożonych przez PKH w dniu 18 marca 2015 roku oświadczeń o wypowiedzeniu Umowy sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia będących potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii – Farmie Wiatrowej w miejscowości Łukaszów, zawartej pomiędzy Amon oraz PKH w dniu 23 grudnia 2009 roku („Umowa Sprzedaży Praw Majątkowych”) oraz Umowy sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii – Farmie Wiatrowej w miejscowości Łukaszów, zawartej pomiędzy Amon oraz PKH w dniu 23 grudnia 2009 roku („Umowa Sprzedaży Energii”), skutkiem czego po upływie okresu wypowiedzenia, tj. po dniu 30 kwietnia 2015 roku, Umowa Sprzedaży Praw Majątkowych oraz Umowa Sprzedaży Energii pozostają w mocy co do wszystkich postanowień i wiążą strony, oraz (ii) uznał roszczenia Amon w zakresie żądania zapłaty odszkodowania z tytułu niewykonania przez PKH Umowy Sprzedaży Praw Majątkowych za usprawiedliwione w zasadzie. Wyrok Sądu Apelacyjnego, a w konsekwencji wskazany wyżej wyrok wstępny i częściowy są prawomocne, co oznacza, że została prawomocnie przesądzona zarówno kwestia bezskuteczności oświadczeń PKH o wypowiedzeniu Umów, jak i zasada odpowiedzialności PKH za szkodę Amon związaną z niewykonywaniem długoterminowych Umów. podstawa prawna: art. 17 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 596/2014 w sprawie nadużyć na rynku oraz uchylającego dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz. U. UE. L. z 2014 r. Nr 173, str. 1, ze zm.)
Wyrok z dnia 25 lipca 2019 roku to wyrok częściowy i wstępny, którym Sąd Okręgowy w Gdańsku (i) ustalił bezskuteczność złożonych przez PKH w dniu 18 marca 2015 roku oświadczeń o wypowiedzeniu Umowy sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectw pochodzenia będących potwierdzeniem wytworzenia energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii – Farmie Wiatrowej w miejscowości Łukaszów, zawartej pomiędzy Amon oraz PKH w dniu 23 grudnia 2009 roku („Umowa Sprzedaży Praw Majątkowych”) oraz Umowy sprzedaży energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii – Farmie Wiatrowej w miejscowości Łukaszów, zawartej pomiędzy Amon oraz PKH w dniu 23 grudnia 2009 roku („Umowa Sprzedaży Energii”), skutkiem czego po upływie okresu wypowiedzenia, tj. po dniu 30 kwietnia 2015 roku, Umowa Sprzedaży Praw Majątkowych oraz Umowa Sprzedaży Energii pozostają w mocy co do wszystkich postanowień i wiążą strony, oraz (ii) uznał roszczenia Amon w zakresie żądania zapłaty odszkodowania z tytułu niewykonania przez PKH Umowy Sprzedaży Praw Majątkowych za usprawiedliwione w zasadzie. Wyrok Sądu Apelacyjnego, a w konsekwencji wskazany wyżej wyrok wstępny i częściowy są prawomocne, co oznacza, że została prawomocnie przesądzona zarówno kwestia bezskuteczności oświadczeń PKH o wypowiedzeniu Umów, jak i zasada odpowiedzialności PKH za szkodę Amon związaną z niewykonywaniem długoterminowych Umów. podstawa prawna: art. 17 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 596/2014 w sprawie nadużyć na rynku oraz uchylającego dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz. U. UE. L. z 2014 r. Nr 173, str. 1, ze zm.)