Prywatne wyjście w godzinach pracy. Nie zawsze trzeba je odpracować

Potrzebujesz zerwać się z pracy bo masz do załatwienia prywatny interes? Masz do tego prawo, pod warunkiem, że pracodawca wyrazi zgodę, a taką nieobecność trzeba odpracować. Można odrobić to jednorazowo lub na tak zwane raty.

W sierpniu 2013 roku weszła w życie nowela przepisów prawa pracy, dzięki czemu uregulowana została kwestia odpracowania prywatnego wyjścia w czasie pracy. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 151 par. 21 K.p. odrabianie nieobecności nie musi wiązać się koniecznością wypłacania dodatkowego wynagrodzenia za nadgodziny. Pod warunkiem, że pracodawca zadba o to, aby pracownik miał zapewniony 11-godzinny odpoczynek. Znaczy to, że czas pracy w ciągu doby nie może przekroczyć 13 godzin (art. 132 K.p.). W przeciwnym razie, bez względu na fakt, że pracownik odpracowuje swoje prywatne wyjście, za pracę po godzinach będzie należało się dodatkowe wynagrodzenie.

Wniosek do pracodawcy w sprawie prywatnego wyjścia z pracy powinien mieć formę pisemną, mimo że nie nakazują tego bezpośrednio przepisy. Warto jednak zaznaczyć, że zdaniem specjalistów takie rozwiązanie stanowi dokument rzeczowy, chociażby w kwestii formalnej dotyczącej odpracowania tego typu nieobecności. W przypadku braku wyżej wymienionego dokumentu, nie ma jasnego potwierdzenie, że praca po godzinach to właśnie odrabianie prywatnego wyjścia.

Przykład 2

Nie gwarantują tego przepisy, dlatego to pracodawca powinien zadbać, aby na podstawie wewnętrznych przepisów wprowadzić obowiązek pisemnych wniosków w sprawie prywatnego wyjścia w godzinach pracy. W przypadku dużych zakładów, które zatrudniają więcej niż 20 pracowników należy to zrobić w regulaminie pracy. Natomiast mniejsze firmy powinny zamieścić odpowiedni zapis dotyczący prywatnych wyjść w dokumencie: informacja dla pracownika.

Co ważne, pracownik nie musi podawać dokładnego powodu wyjścia z pracy. Zakładając sytuację, że powodem chwilowego zwolnienia jest wizyta u lekarza, nie ma obowiązku o tym fakcie informować pracodawcy. Wystarczy, że we wniosku wskaże przyczynę - z powodu spraw prywatnych.

Odpracowanie wyjścia prywatnego powinno nastąpić jeszcze w tym samym miesiącu, w który miało miejsce wyjście z pracy w celach prywatnych.

Są jednak szczególne przypadki, w których pracodawca musi zgodzić się na prywatne wyjście pracownika w godzinach pracy. Mowa tutaj o sprawach urzędowych, na przykład - wezwanie do urzędu, sądu, prokuratury czy policji. Taki obowiązek wynika z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie sposobu usprawiedliwienia nieobecności w pracy oraz udzielenia pracownikom zwolnienia od pracy.

Nie można jednak do pracy po prostu nie przyjść. Pracownik musi uprzedzić pracodawcę o tym, że nie będzie go w pracy ponieważ został wezwany na świadka do sądu. Potwierdzeniem takiej nieobecności jest zaświadczenie - wezwanie na świadka.

Co ważne nieobecność jest usprawiedliwiona i nie wymaga odpracowania. Pracownik w pełni zachowuje prawo do wynagrodzenia. Inaczej jednak jest w przypadku postępowania sądowego. W takich okolicznościach pracownik otrzyma pensję adekwatnie pomniejszoną o kwotę za czas nieobecności w pracy. Wówczas zakład pracy musi wystawić zaświadczenie o wartości potrąconej dniówki. Na jego podstawie sąd wypłaci rekompensatę za utraconą część pensji nawet, gdy wezwany stawił się na rozprawie, ale nie został przesłuchany.