Droździel: Tusk zasłużył na dobre wino

Taki gigantyczny napływ pieniądza na inwestycje infrastrukturalne powinien pobudzić gospodarkę pogrążoną od dwóch dekad w marazmie. Jednak jak pokazuje przykład z 1995 roku, gdy podobną kwotę przeznaczono na odbudowę zniszczeń po trzęsieniu ziemi w Kobe, wcale tak być nie musi.

[

]( # )Rybiński: Rynek może nie wytrzymać kolejnej katastrofyJaponia rządzi się bowiem swoimi prawami. Zagraniczne firmy praktycznie nie mają szans na jakiekolwiek kontrakty, przez co rodzime mogą dyktować ceny z księżyca. A to powoduje, że marnotrawstwo grosza publicznego jest wszechobecne.

Dlatego liczenie na to, że odbudowa zniszczonych terenów w jakiś istotny sposób pozytywnie wpłynie na gospodarkę jest raczej skazane na porażkę. Japonia już w latach 90. wpompowała w gospodarkę grubo ponad bilion dolarów. Rezultat był taki, że wzrost gospodarczy był bardzo mały, wcale go nie było, lub co gorsza były lata, w których gospodarka się zwijała.

PAP/EPAKatastrofa wyciągnie Japonię ze stagnacji?
Ta przypadłość nie dotyczy tylko Japonii. Pompowanie publicznej kasy w gospodarkę daje mizerne efekty także w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Choć oba kraje w ostatnich trzech latach przeznaczyły na wyciągnięcie z recesji swoich gospodarek - biliony dolarów i setki miliardów funtów - to nadal borykają się z wielkimi problemami. I tak naprawdę jedynym skutkiem tych działań jest ogromny skok zadłużenia.

Bo publiczne pieniądze niemal na całym świecie (może poza państwami skandynawskimi) są traktowane jako niczyje, więc można je wydawać bez ładu i składu. W tej sytuacji choć wiele zaniechań można zarzucić premierowi Tuskowi, to za to, że nie poddał się ogólnoświatowej histerii wydawania państwowej kasy na walkę z kryzysem należy mu się dobre wino.